Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ciałonacmentarz,gdytrumnęziemiąprzysypano,
zasiadłnaukochanejmogileiruszyćsięzniejniechciał,
anawszelkiemowysąsiadówodpowiadał,żenigdysię
zmatkąnierozstawałinigdyjejnieopuści.
Przesiedziałtaknagrobieresztędniaicałąnoc.
Zastałgonanimnazajutrzzacnydoktor,bodoktorem
byłówprzyszłyopiekunPitou,któryrozumiejąccałą
doniosłośćobietnicy,jakąkiedyśuczynił,przybył
niespełnaczterdzieściosiemgodzinpoodebraniulistu,
abyuczynićzadośćświętemuobowiązkowi.
AniołPitoubyłmłodziutkimchłopczyną,gdypierwszy
razujrzałdoktora.
Alewrażeniawmłodościotrzymaneniezacierająsię
nigdy.Zresztąsłyszałtylerazyotymczłowiekuwdomu.
Ontooddałjegomatceowąmaleńkądziecinę,jemu
zawdzięczałaonaswójdobrobyt,jegonazywała
Gilbertem,jegoimięzuwielbieniemzawszewymawiała.
Akiedyzjawiłsięunichporazdrugi,jużjakodoktor
skończony,kiedykazałmatceliczyćzawszenasiebie,
tomatkatakbyłaszczęśliwaitakmubyła
zatowdzięczna,żebiednychłopiecczułsiętakże
dowdzięcznościzobowiązany–ichoćniewiedział,
comówi,wybąkałjednakkilkasłów,żenigdynie
zapomniotejłasce,ojakiejmumatkatakczęsto
powtarzała.
Skorotylkospostrzegłdoktorawchodzącegoprzez
cmentarnąbramęipodążającegowjegostronę,poznał
go,powstałiwyszedłnaprzeciw,przeczułbowiem,
żeczłowiekowi,któryprzybywałnawezwanie
nieboszczki,niemógłtakjakinnymodpowiedzieć:„nie,
niepójdę”.
GdyGilbertwziąłgozarękę,abywyprowadzić
zcmentarza,sierotaniestawiałjużżadnegooporu,
odwróciłtylkogłowęwstronę,gdzieznajdowałasię
