Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PannaRóżaAnielaPitou–byławtejchwili
wusposobieniuróżowym.
PodczasgdywkościelewHaramontodprawiano
modłyprzyzwłokachjejbratowej,wkościelewVillers-
Cotterêtsudzielanolicznychchrztówiślubów,dzięki
czemupannaRóżaAnielazebrałazakrzesłaokrągłesześć
liwrów.
Zmieniwszysounasztukętrzyfrankowąidodawszy
jądopoprzedniozebranegojużgrosza,miałaznowu
ludwika.
Tennowy„ludwik”powędrowałdopierocodoswych
bracifotelowych,adzieńtakiegozjednoczeniabył
zawszewielkimświętemdlaciociAnieli.
Iotoakurat,gdypootwarciudrzwi–zamykanych
zawszenaczaspodobnejoperacji,defilowaładookoła
cennegosprzętu,abysięprzekonać,iżpozory
zewnętrzneniezdradzaływartościwewnętrznej–wszedł
doktorzPitou.
Scenawstępnamogłabybyćuznanazascenę
wzruszającą,gdybynieto,żeGilbertzanadtobył
spostrzegawczy–dlaniegobyłatojedyniekomedia.
Ujrzawszysiostrzeńca,starapannazaczęłasię
rozwodzićoswejbratowej,którąnibyserdecznie
kochała,anawetzaczęłaudawać,żełzyociera.
Doktor,któryzeswejstronychciałzbadaćdogłębi
dewotkęprzedpowzięciempostanowienia,zacząłmówić
oświętychobowiązkachciotekwzględemsiostrzeńców.
Aledostrzegł,żewmiaręjakrozwijałswojeteorie,
twarzstarejpannyprzybieraławyrazcorazwiększej
chciwości.
Lewąrękąpodparłabrodę,napalcachzaśprawej
rachowaławmyślidochódzwynajmukrzeseł;wypadek
