Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
skru​pu​lat​nie,gdycho​dziosio​strzeńcaichrze​śniaka.
–Nieliczęwcalewydatkunanaprawęjegoubiorów–
wybuchnęładewotka,któraprzypomniałasobie,żejej
siostraMagdalenaciągleprawieprzyszywałanowe
wy​łogidobluzyinowełatydospodniAniołaPi​tou.
–Odmawiapanizatemmiejscausiebiesiostrzeńcowi,
odpychapanisierotęodprogówswegodomu;zmusza
gopani,byże​brałnapro​gachob​cychdo​mów?...
PannaAnielazrozumiała,jakiwstrętpoczulibydlaniej
wszyscy,gdybyjejsiostrzeniecnaprawdębyłzmuszony
dota​kiejosta​tecz​no​ści.
–Nie–rzekła–nieodmawiam,podejmujęsięzająć
bied​nymdziec​kiem.
–A!...–wykrzyknąłdoktor,uradowany,żeznalazł
jakieślepszeuczuciewsercu,któremiałzazupełnie
wy​ga​słe.
–Tak–ciągnęładalejstarapanna–wezmęgo,
zarekomendujęojcomaugustianomzBourg-Fontainejako
bra​ciszka–po​słu​ga​cza.
Doktorbyłfilozofem,aznanajestwartośćwyrazu
„fi​lo​zof”wowymcza​sie.
Wtejchwilipostanowiłwięconwyrwaćksiężom
augustianomneofitęitoztakąchciwością,zjaką
ojcowieradzibyzpewnościąwyrwaćfilozofomkażdego
adepta.
–Nie...nie!...–zaczął,zagłębiającrękęwwielkiej
kieszeni–ponieważjestpani,kochanapannoAnielo,
wtaktrudnympołożeniu,żemusiałabyśzpowodubraku
funduszyoddaćsiostrzeńcaobcym,poszukamzatem
kogośinnego,ktozająłbysięlosembiednegosieroty,
zasumę,jakąnatencelprzeznaczam.Samopieki
przyjąćniemogę,bomuszęwracaćdoAmeryki.Przed
wyjazdemumieszczęsiostrzeńcaujakiegośrzemieślnika