Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–jużnawetmiałwstaćiwyjść,wszystkojednodokąd
–leczuświadomiłsobie,żegrzechembybyłoopuszczać
toboskiełóżkobezwszy,nimniezajdziekonieczność
nieodwołana.Rozdrażnionydoszałukonfliktem
gwałtownychuczuć,konfliktemtorturyumysłu
izmęczeniacielesnego–narazopadłwbłogimzluźnieniu,
spocząłciałemiduszą–westchnąłjakmógłnajgłębiej,
apotemzacząłsięwesołośmiaćzuciechy.
Przecieżbyłowyjście,byłratunek!!!
Wyzwolenienastąpiłozbytnagle.Chłopiecprzestałsię
śmiać–izacząłsięwykręcać,łasićsięcałąpowierzchnią
ciałaoczystąmiękkośćpościeli,tarzałsięzgłowąwstecz
odchyloną,ijęczał,jęczałprzeciągłymzawodzeniem;
radośćbyłazbytstraszna,wywoływałakonwulsje.
Uspokoiłsięwreszcieizasnąłzpowrotem.Nazajutrzbył
wesółiożywiony,jakbycałetedwamiesiące,razem
zdniempoprzednim,okazałysięostatecznie–krwawym
snem.Pozostałetrzydnispędziłprzeważnie
wtowarzystwieEdy.Polubiłjągorąco;zatoilekroć
gozirytowała–popadałwpasjęnieproporcjonalną.Eda
zachowywałasięzupełnietak,jakgdybywojnanie
istniała–jakgdybyLukoprzyjechałzuniwersytetu
zagranicąitamżemiałwrócić.Naogółbyłjejwdzięczny
zatentakt;czasemjednak,nistądnizowąd,napadał
goniepoczytalnyszał.Nienawidziłjąwtedy,podobniejak
człowiekaciężkochoregorozwścieczanieprostactwo,
leczwłaśniedelikatnytaktuotoczenia.Taktprzecie
poleganaignorowaniujegostanu–idalekosilniej,niż
babskiebiadanie,podkreślazupełnąniemocwobec
obcegocierpienia.
WwesołymożywieniuLukibyłocośniepokojącego
–tymgłębiej,żesięniedałouchwycić.Edaokreśliła
topóźniej:jakbymuskrzydłarosły.Niemógłjeszcze
latać,leczczułboleśnieszybkirozwójukrytychlotek
uramion–inaprzedsmakrozkoszywzlotubiałypłomień
migotałwodległejgłębiźrenic.Wkażdymraziebył
spokojnyipełenuprzejmości–możnabynawet
powiedzieć–dobroci,gdybytosłowomiałojeszczejaką
treść.Szczególniewciąguostatniegodniapromieniował
