Bakterie antybiotyki lekooporność

Zdzisław Markiewicz, Zbigniew A. Kwiatkowski

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-011-4860-7

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2011

Liczba stron:

259

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Markiewicz, Zdzisław; Kwiatkowski, Zbigniew A.. Bakterie antybiotyki lekooporność. Red. . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, 259 s. ISBN 978-83-011-4860-7

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Markiewicz, Z.

A1 Kwiatkowski, Z.A.

T1 Bakterie antybiotyki lekooporność

PB Wydawnictwo Naukowe PWN

PP Warszawa

YR 2011

SN 978-83-011-4860-7

Bibliografia BibTex:

@Book{ 235218, author = "Markiewicz, Zdzisław and Kwiatkowski, Zbigniew A.", editor = "", title = "Bakterie antybiotyki lekooporność", publisher = "Wydawnictwo Naukowe PWN", year = "2011", address = "Warszawa", isbn = "978-83-011-4860-7" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Markiewicz, Zdzisław

AU - Kwiatkowski, Zbigniew A.

ED -

TI - Bakterie antybiotyki lekooporność

PB - Wydawnictwo Naukowe PWN

CY - Warszawa

PY - 2011

SN - 978-83-011-4860-7

ER -

Netografia (standard APA):

Markiewicz, Zdzisław; Kwiatkowski, Zbigniew A.. Bakterie antybiotyki lekooporność [baza danych online] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011 [dostęp: 03 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/bakterie-antybiotyki-lekoopornosc-zdzislaw-markiewicz-zbigniew-235218.

biologia molekularna, wirusologia, bakterie, farmacja

Wznowienie interesującej i ważnej z punktu widzenia teorii i praktyki publikacji, w której przedstawiono: aktualną klasyfikację antybiotyków, mechanizmy ich działania, zagadnienia gwałtownej ewolucji i zmienności lekooporności, prz...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-011-4860-7

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2011

Liczba stron:

259

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

1. Wstęp 11
1.1. Wprowadzenie historyczne15
1.1.1. Dawne leki15
1.1.2. Twórca chemioterapii - P. Ehrlich15
1.1.3. Sulfonamidy i początki ery antybiotyków17
2. Klasyfikacja antybiotyków21
2.1. Podstawowe klasy antybiotyków22
2.1.1. Aminoglikozydy i aminocyklitole22
2.1.2. Ansamycyny25
2.1.3. Antybiotyki /l-laktamowe26
2.1.4. Antybiotyki peptydowe32
2.1.5. Fusydany38
2.1.6. Chloramfenikole39
2.1.7. Cyklotialidyny39
2.1.8. Grupa MLS (makrolidy, linkozamidy i streptograminy)40
2.1.10. Tetracykliny44
2.1.9. Pochodne aminokwasów44
2.2. Inne antybiotyki45
2.3. Chemioterapeutyki syntetyczne52
2.3.1. Chinolony52
2.3.2. Leki przeciwgruźlicze54
2.3.3. Metronidazol54
2.3.4. Preparaty furanowe55
2.3.5. Sulfonamidy55
3. Mechanizmy działania antybiotyków57
3.1. Antybiotyki hamujące syntezę kwasu deoksyrybonukleinowego60
3.1.1. Synteza DNA61
3.1.2. Antybiotyki hamujące aktywność topoizomeraz62
3.1.3. Inne antybiotyki i chemioterapeutyki hamujące syntezę DNA65
3.1.4. Inhibitory prekursorów kwasów nukleinowych65
3.1.5. Inhibitory replikacji DNA66
3.2. Antybiotyki hamujące syntezę kwasu rybonukleinowego70
3.3. Antybiotyki hamujące syntezę białek72
3.3.1. Aminoglikozydy/aminocyklitole74
3.3.2. Antybiotyki działające na podjednostkę 30S rybosomu76
3.3.3. Antybiotyki działające na podjednostkę 50S rybosomu77
3.3.4. Antybiotyki nie wiążące się do rybosomu79
3.4. Antybiotyki oddziałujące na syntezę mureiny80
3.4.1. Biosynteza mureiny84
3.4.2. Inhibitory I etapu syntezy mureiny87
3.4.3. Inhibitory II etapu syntezy mureiny87
3.4.4. Inhibitory III etapu syntezy mureiny88
3.4.5. Białka wiążące penicylinę91
3.5. Chemioterapeutyki działające na błony komórkowe96
3.5.1. Inhibitory funkcji błony cytoplazmatycznej96
3.5.2. Inhibitory funkcji błony zewnętrznej100
3.6. Antymetabolity101
3.7. Niespecyficzne działanie antybiotyków na bakterie104
4. Oporność bakterii na antybiotyki107
4.1. Genetyczne uwarunkowania oporności na antybiotyki114
4.1.1. Oporność chromosomowa119
4.1.2. Oporność związana z plazmidami119
4.1.3. Transpozony i inne elementy ruchome122
4.1.4. Kasety genowe, integrony i super-integrony124
4.2. Mechanizmy oporności bakterii na antybiotyki i niektóre ważniejsze chemioterapeutyki127
4.2.1. Oporność na antybiotyki hamujące syntezę i funkcje kwasów nukleinowych129
4.2.2. Oporność na antybiotyki hamujące syntezę białek135
4.2.3. Oporność na inhibitory syntezy mureiny153
4.2.4. Oporność na antymetabolity - sulfonamidy i trimetoprim191
4.2.5. Oporność na antybiotyki działające na błony komórkowe195
4.2.6. Oporność na leki przeciwprątkowe197
4.3. Zjawisko tolerowania antybiotyków201
5. Ewolucja oporności bakterii na antybiotyki 203
5.1. Domysły dotyczące genezy oporności203
5.2. Oporność na antybiotyki pojawiła się w glebie204
5.3. Czy plazmidy odgrywają szczególną rolę w lekooporności?207
6. Perspektywy walki z bakteriami chorobotwórczymi (Jadwiga Baj)209
6.1. Ograniczenie i rozsądne stosowanie antybiotyków209
6.2. Doskonalenie znanych antybiotyków212
6.3. Produkcja nowych antybiotyków działających na „stare” cele216
6.3.1. Błona zewnętrzna217
6.3.2. Szlak biosyntezy mureiny218
6.3.3. Autolizyny219
6.3.4. Błona cytoplazmatyczna220
6.3.5. Gyraza221
6.4. Produkcja nowych antybiotyków działających na znane „nowe” cele222
6.4.1. Czynniki uczestniczące w adhezji223
6.4.2. Syntetazy aminoacylo-tRNA223
6.4.3. Pompy bakteryjne i systemy sekrecji224
6.4.4. Dwuskładnikowe systemy regulacyjne226
6.5. Poszukiwanie nowych celów dla czynników przeciwbakteryjnych dzięki genomice228
6.6. Bakteriofagi231
6.7. Szczepionki233
6.8. Podsumowanie235
Suplement I239
Suplement II241
Skorowidz243

czy:uPotrzebnanamjestchemotherapiaspecifica,znaczyto,iższukamyczynni-

ków,którezjednejstronymogłybyzabijaćniektórepasożyty,nieczyniąc–

zdrugiejstrony–zbytdużejszkodyorganizmowi”.Celemchemioterapiijest

dziś,takjakwówczas,niszczeniezarazkaprzezzastosowaniespecyficznych

substancjichemicznych,którerównocześniejaknajmniejszkodyprzynoszą

ugospodarzowi”–człowiekowilubzwierzęciu.

RozgłosiwysokąpozycjęnaukowąprzyniosłyEhrlichowipracezzakresu

immunologii.Wroku1908dziękidokonanymodkryciomistworzeniuteorii

odpornościEhrlichotrzymałNagrodęNobla.Rozpoczynającnowykierunek

pracbyłinspirowanywłasnymiobserwacjaminadprzyżyciowymwiązaniem

barwnikówwkomórkachitkankach.Niektórezbarwnikówwykazywałyspe-

cyficzność,wiążącsięzokreślonymikomórkami.SłynnakoncepcjaEhrlicha

umagicznychpocisków”powstała,gdyzajmowałsiędziałaniemantytoksyn.

Dziękiobecnościichemicznemupowinowactwuczynnychgrupnacząsteczce

antytoksyny,jakpocisktrafiaonawcel(tarczę),wiążąciunieczynniając

toksynę.ByłotowedługEhrlichazjawiskowswejistociepodobnedowybiór-

czegowiązaniasiębarwnikówzokreślonymitkankami.Takimimagicznym

pociskamistałysiępóźniejsubstancjechemicznebadanewlaboratoriumEhrli-

chapodkątemichskutecznościwlecznictwie.Wtymprzypadkuskuteczność

działaniamiałabysięwiązaćwedługEhrlichazchemicznąinterakcjąpomiędzy

odpowiednimireceptoraminapowierzchnizarazkaorazsubstancjichemicznej

działającejnazarazek.PoszukiwaniaEhrlichaszływkierunkuwykryciatakich

związkóworganicznych,któremająrównocześniedwiewłaściwości–zawierają

grupętoksycznądlazarazka(grupatanazwanazostałaprzezEhrlichafarmako-

forowąlubtoksoforową)orazdrugągrupę–haptoforową,odpowiedzialną

zauodnalezienie”komórkibakteryjnejlubpierwotniaka.Taogólnateoriadzia-

łaniachemioterapeutykówprzetrwaładoczasu,gdymożliwestałosięszczegó-

łowebadaniemechanizmówichdziałania.

WybórEhrlichapadłnabarwniki.Jedenznich,wykazującywłaściwości

neurotropowe,błękitmetylenowy,okazałsięwpewnymstopniuskuteczny

wleczeniumalarii.WlaboratoriumEhrlichasyntetyzowanoibadanoliczne

barwniki,wśródnichczerwieńtrypanowaznalazłapraktycznezastosowanie

wlecznictwietrypanosomatozyukoni.Barwniktenbyłpierwszymchemiotera-

peutykiemuzyskanymnadrodzesyntezychemicznej.NastępnieEhrlichzajął

siębadaniemorganicznychzwiązkówzawierającycharsenwcząsteczce.Nie-

któreztychzwiązkówbyłyjużwcześniejpodawaneludziom,naprzykładato-

ksyl(rys.1.1)wprzypadkachśpiączkiafrykańskiej,jednakżemetodatazostała

zaniechanazewzględunadużątoksycznośćpreparatu.

Wroku1909EhrlichrozpocząłwspółpracęzJapończykiem,SahachiroHata,

któryopracowałmetodęlaboratoryjnejinfekcjikrólikówkrętkiembladym–Tre-

ponemapallidum.Umożliwiłotobadaniedziałaniazwiązkówarsenuprzeciw

krętkomkiły.Wroku1910Ehrlichdoniósłowykryciuskutecznegolekuprze-

ciwkile–byłnimsłynnypreparat606–salwarsan(rys.1.1).Ehrlichsamsyn-

tetyzowałlekirozprowadzałzgłaszającymsięlekarzom.Preparatjestsku-

teczny,choćpodawanydomięśniowoczęstopowodujenekrozę.Ehrlichdecy-

Brak wyników

Bakterie antybiotyki lekooporność

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra