Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
1.Kreowaniewizerunku
ci,lepiejsiękomunikująiwspółdziałają.Czująsiębezpieczniej,
gdyniemusząwciążnanoworozgryzaćDprzekreowanego”
dziwaka,więcznaczniewięcejenergiimogąpoświęcićnanaukę
iwłasnyrozwój.
ZWYKŁELUDZKIEMARZENIA
Zacznęodanegdoty.Uprzedzam,żebędziedługa.
Pracowałamkiedyśnawarsztatachzgrupąnauczycielizmę-
czonychtrzecimmiesiącemrokuszkolnegoiburąjesienią.Po
prostu–listopadowykryzys.Byliponurzy,skłonnidozacze-
pek.Wsalipanowałobezwładniającypesymizm,najwyraźniej
niemieliochotypracować,choćpytaniwprost,twierdzili,że
chcą,bojestźle.Acojestźle?Właściwiewszystko.Między
nimisamymijestźle,międzynimiauczniamijeszczegorzej,
międzynimiarodzicamiuczniów–dochrzanu,wójtchceob-
ciąćpieniądzenawyposażenie,wizytatorkasięczepiaijeszcze
tewszystkiecholernepapiery…
Tobyligórale.Onimajątakążyciowąmądrość,którapo-
zwalaominąćwielemyślowychpułapek.Naprzykładwiedzą,że
jeżelikomuścałyświatwadzi,jeślisięznikimizniczymnicnie
układa,tonajczęściejoznacza,iżtenktośmaproblemyprzede
wszystkimzesobą,prawda?Zeswoimfunkcjonowaniemwśro-
dowisku.JestDniedostrojony”dootoczenia.
Rozumienietegotobardzodobrapozycjastartowa.
Zapytałamich,jaksobiewyobrażaliswojelekcje,kiedy
wwakacjepoprzedzająceszkolnydebiutszykowalisiępsychicz-
niedopracy.Mmmm,szybkosięrozgrzaliirozpogodzili,po-
równującswojeówczesnemarzenia.Takienaiwne,młodzieńcze
wyobrażeniaotym,żewczystej,słonecznej,kolorowejklasie
siedząsympatycznedzieci,zasłuchane,notującezzapałemkaż-
desłowo,jakiepadałoznauczycielskichust.Aonisamiubrani
elegancko(lubnaabsolutnymluzie–tubyłyjedyneróżnice),
