Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
którywychowałjużwielukrnąbrnychmłodzieńców,
chwaliłcięzainteligencję,alerozumtoprzecieżnie
wszystko.Potrzebnajestmiłośćdorzeczyniewidzialnych.
–Mamnadzieję,żetymniejejnauczysz,Ekscelencjo
–odrzekłempokornie.
Ojciecodetchnąłzulgą.Biskupuważniemisię
przypatrywał.Wypytywałmnieowielerzeczy–orolę
Kościoławżyciuczłowieka,pytał,czyodmawiam
codzienniepołacinie
Ojczenasz
i
ZdrowaśMario
.Mówił
takżeoświętychiotym,żebyłobybardzowskazane,
abymwybrałsobiejednegoznichimodliłsiędoniego.
Wówczasodpowiedziałembiskupowi:
–Ekscelencjo,skoromówiłeśwniedzielępodczas
kazanianamszy,żeJezusniemiałniczegonawłasność,
bonieprzykładałwagidodóbrmaterialnych,dlaczego
biedacyznaszegomiastamusząponosićwielkie
wyrzeczenianarzeczświętegoKościoła?Czynie
uważasz,Ekscelencjo,żejeślirzucamypieczonemięsiwa
psom,toBógnieokażenammiłosierdzia,ponieważnie
potrafiliśmysiępodzielićjadłemzbiednymi?–Mówiącto,
rzuciłempsompołowępieczonejkuropatwy.
Ojciecbyłwściekły.Czułem,żebędzienastępnelanie.
GdybybiskupOdilonwtymmomenciezakończyłswój
udziałwuczcie,czekałabymniechłostaipobytwlochu.
Wtedyjednakstałosięcośbardzodziwnego.Biskup
popatrzyłnamniejaknaprzyjaciela.Każdyksiądz
wAngliinajegomiejscustwierdziłby,żejestem
niewychowanyiżemamheretyckiepoglądy.Niktnie
miałprawakrytykowaćKościoła,nawetkról.Odilonzaś
odrzekł:
–Wiedzajestcnotą,jeśliprowadzidoprawdy.
Todobrze,żewłaśniejejpragniesz,Geoffreyu.Widzę
