Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
spowodowanymdorastaniemwtakimśrodowisku.Udałocisięznaleźćsposób
naprzetrwanieipozostaniebliskoosóbpotrzebnychdoprzeżycia.Niesamowitapraca!
Dwomanajczęstszymipozabezpiecznymistylamiprzywiązaniasą:unikający(23
procentpopulacji)ilękowy(20procent).Jestjeszczetrzeci:zdezorganizowany
(2procent),któryczęstopojawiasię,gdyżadenzpozostałychdwóchniebyłskuteczny
przypróbachbyciabliskoopiekunówijednocześnieochronieniasięprzednimi,wskutek
czegoniemożliwebyłotrzymaniesięjednegospójnegosposobunazapewnieniesobie
bezpieczeństwaemocjonalnego.Jeżelitotwójstyl,możeszzauważyć,żejakoosoba
dorosłaodczuwaszpragnieniebliskości,którepołączonejestzprzytłaczającąpaniką,
gdyludzierzeczywiściesięzbliżają.Tenstylwystępujedużorzadziej,dlategogotutaj
nieomówię.Jeżelichceszdowiedziećsięonimwięcej,polecamlekturęksiążki
Znaczeniemiłości.Jakuczuciawpływająnarozwójmózgu
SueGerhardt[2].
Unikającystylprzywiązania:jakkot
Unikającystylprzywiązaniazazwyczajwykształcasięuosób,którychprzynajmniej
jednozopiekunówwprzewidywalnysposóbjestniedostępneiprzeztoniespełnia
potrzebpodopiecznych.Jużjakomałedziecinauczyłysię,żeniktnieprzychodzi,gdy
płaczą.Natomiastkiedytrochępodrosły,czułysięciągleodrzucanelublekceważone
zakażdymrazem,gdyokazywałyemocjelubpotrzebębliskościipocieszenia.
Wodpowiedzinakomunikowanie,żesobienieradzą,mogłysłyszeć,iżsą„poprostu
zmęczone”lubżeby„wzięłysięwgarść”.
Jeżeliprzytrafiłocisięcośtakiego,doświadczałeśwysokiegopoziomulęku,ponieważ
zabrakłobezpiecznejwięzi,potrzebnej,abyzmniejszyćaktywnośćmózguzwiązaną
zzagrożeniem.Byłeśjednakmądry:dostosowałeśsię,żebyprzeżyćipozostaćblisko
osób,którychpotrzebowałeś.Pokazanoci,żeniktniezajmiesiętwoimiemocjami,
dlategonauczyłeśsięjejaknajbardziejtłumićlub–„nawetlepiej”(tooczywiście
ironia–bochoćjesttopomocnedladzieci,wdorosłymżyciumożenaprawdęnarobić
bałaganu)–pozbyćsięwszelkichprzejawówemocji,uczućczypotrzebyemocjonalnego
wsparciaibliskości.Abytozrobić,zakażdymrazemgdypojawiałasięemocjalub
potrzebabliskości,mózgstarałsięjezdusić.
Znalazłeśpewnietakżeinnesposobynazdezaktywowanieswojegosystemu
przywiązania.Mogłeśnaprzykładstaraćsięspędzaćczaswpobliżuopiekunówbez
inicjowaniajakiegokolwiekkontaktu–zestrachuprzedodrzuceniem.Istawiaćlogikę
ponademocjami,dystansującsięoduczuć,ajednocześniezdobywać
samowystarczalnośćirozwiązywaćproblemybezwsparciainnych.
Testrategieniestetytylkoparaliżowałyekspresjęodczuwanegolęku.Cierpienie
nadalistniałoukrytepodpowierzchnią.
Doroślireprezentującyunikającystylprzywiązaniazwykleczują,żesąnadzwyczaj
samowystarczalnilub„pseudoniezależni”.Dodałam„pseudo-”,ponieważ
taniezależnośćniewynikataknaprawdęzpragnieniabyciasamemu,leczzestrachu,
żeinniniespełniąichpotrzeb,któryjesttakprzytłaczający,iżcałkowiciezamykająsię
wsobieitrzymająludzinadystans.
Jeślitotwójprzypadek,pewniestaraszsięnawiązywaćprzyjaźnieirelacje,alemasz
wrażenie,żejesteśzbytobciążony,gdyktościępotrzebujealbozabardzosięzbliży.
Możeszczućsiętrochęjakkot–stworzenie,którenawiązujekontaktynawłasnych
zasadach,przysuwającsię,kiedymanatoochotę,iwycofującwmomencie,gdy
poczujesięprzytłoczone.Możliwe,żenajlepiejodnajdujeszsięwtowarzystwieosób
spokojnych,któredająciprzestrzeńdożycia,jakiejchceszipotrzebujesz.
