Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bardziejinteligentne,tymszybciejdorównadoinnych
imniejczasuzabierzemuterapia.Przywiększych
problemachdzieckazajęciakorekcyjno-kompensacyjne
powinnybyćprowadzonedłużej(nawetkilkalat),wgrupach
najwyżej2–3-osobowych(aczasemindywidualnie).Jeżeli
dośćwcześniedostrzeżemy,żejesttodzieckoryzyka
dysleksjiispecjalnećwiczeniarozpoczniesięjużwwieku
przedszkolnym–istniejedużaszansa,żetakiedziecko
wyrównabrakijeszczezanimpójdziedoszkoły.
Wiadomoteż,żedziecidyslektycznesądziećmi
ospecjalnychpotrzebachedukacyjnych,gdyżwystępujące
unichróżnegorodzajudysharmonierozwojowe(mogące
byćm.in.wynikiemmikrodeficytówrozwojowych)
powodują,żenaswojejdrodzeżycianapotykająróżne
zadania,któresądlanichzatrudneiktórychniesąwstanie
rozwiązaćbezżyczliwegowsparciaispecjalistycznej
pomocy.Iwłaśnietenczęstybrakżyczliwościdladzieci
zdysleksjądodatkowomotywowałmniedonapisaniatego
poradnikawceluukazaniarodzicomwybranychproblemów
związanychzdysleksją.
Prawdąjest,żedziecibardzointeligentne,mimoniekiedy
wyraźnychtrudnościwpisaniu,przezuruchomienie
odpowiednichmechanizmówkompensacyjnych,mogąnie
miećpoważniejszychtrudnościwnauce.Zjawisko
samoistnejkompensacjizaburzonychfunkcjizdarzasię
jednaktylkowtedy,gdyspełnionesąnastępującewarunki:
1)conajmniejdobrypoziomogólnegorozwojuumysłowego
dziecka;2)wysokilubconajmniejodpowiednidowieku
poziomtychfunkcji,którenajbardziejzaangażowanesąw
procesiekompensacji;3)dobrystanzdrowiaiconajmniej
dobraogólnawydolnośćorganizmudziecka;4)prawidłowa
dynamikaprocesównerwowych;5)prawidłowyrozwój
procesówemocjonalno-motywacyjnych;6)pozytywne
środowiskodomowe(dobrewarunkimieszkaniowe,
ekonomiczne,brakkonfliktówrodzinnych);7)prawidłowy
stosunekuczuciowyrodzicówdodziecka(przynajmniej
jednegoznich)iprawidłowyichstosunekdonaukiszkolnej
ipierwszychprzejawówtrudnościdzieckawnauce;8)dobry
ogólnypoziomdydaktycznyszkoły;9)życzliwapostawa
