Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nauczycieliwstosunkudodziecka;10)koleżeńskistosunek
rówieśnikówzklasydodanegodziecka.Wewszystkich
innychniżpowyższeprzypadkachdziecizdysleksją
wymagająspecjalistycznychoddziaływańterapeutycznych,
zwłaszczażezzaburzeniamidyslektycznymi
współwystępowaćmogązaburzeniamowy,lateralizacji,
orientacjiprzestrzennejczyzaburzeniaemocjonalne.
Zaburzeniamowystanowiąjedenzpierwszychobjawów
opóźnieńfunkcjipercepcyjno-motorycznych(słuchowych
ikinestetyczno-ruchowych).Zaburzeniaemocjonalne(np.
postawylękoweczyagresywne)sąnatomiastprzeważnie
konsekwencjądługotrwałych,nieprzezwyciężonych
trudnościwnauce.
Gdydziecimająjakiśproblem,trzebaimpomóc,np.
wskazaćźródło,naprowadzićnadobrądrogę,wyjaśnić
powódich„inności”.Jednaktowyjaśnianieipomocnie
możeprzeradzaćsięwwyręczanie.Nienależynigdy
wykonywaćzadzieckocałejpracy.Wielurodzicówodrabia
zaucznialekcje:rozwiązujezadania,piszewypracowania,
rysujerysunki.Nadgorliwośćinadopiekuńczośćniektórych
rodzicówpozornietylkoułatwiauczenie.Nieuczybowiem
dzieckasamodzielnościwdziałaniuimyśleniu.Aco
najważniejsze–dzieckoniećwiczyokreślonychsprawności.
Jeśliwykonujemywszystkiepracezadziecko,tomimo
iżczasemdostajeonolepszeoceny,wefekciejegorozwój
psycho-fizyczny(ruchowy,intelektualny)zzasadybywa
spowolnionyinieharmonijny.Abyrozwójdzieckastale
postępował,musiononapotykająctrudnościpokonywać
jezezwiększonymwysiłkiem.Rzeczwtym,abywysiłekten
byłnamiaręmożliwościdanegodziecka.Zatempomoc
wnaucepowinnawzmacniaćucznia,anieuzależniaćgood
rodzica.Rodzicenadmiernieskoncentrowaninadziecku,
nadopiekuńczy,nadmiernieangażującysięwjegonaukę
inadmierniekontrolującyosiągnięciaszkolnedziecka
–podobniejakciwogólenieinteresującysięnaukądziecka
–nietworząśrodowiskasprzyjającegonauce.
Cinadopiekuńczyniesprzyjająkształtowaniusię
umiejętnościorganizowania,samokontroli
iodpowiedzialnościzawłasnedziałania.Nadmierne
