Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
którejmożnabywsposóbjednoznacznyidentyfikować
osobyzdysleksją.
Powszechniedziśużywanytermin„dysleksja”wprowadził
J.Hinshelwoodwswoichpublikacjachwlatach1896–1917.
Definicjadysleksjiulegamodyfikacjiwrazzrozwojem
wiedzy,natematetiologiiipatomechanizmuspecyficznych
trudnościwczytaniuipisaniu.Jednakwielunaukowców
ipraktykówzaakceptowałodefinicjędysleksji,którazostała
opublikowanaw1994rokuprzezTowarzystwoDysleksjiim.
Ortona(USA).Brzmionanastępująco:„Dysleksjajest
jednymzwieluróżnychrodzajówtrudnościwuczeniusię.
Jestspecyficznymzaburzeniemopodłożujęzykowym,
uwarunkowanymkonstytucjonalnie.Charakteryzujesię
trudnościamiwdekodowaniupojedynczychsłów,
conajczęściejodzwierciedlaniewystarczającezdolności
przetwarzaniafonologicznego.Trudnościwdekodowaniu
pojedynczychsłówsązazwyczajniewspółmiernedowieku
życiaorazinnychzdolnościpoznawczychiumiejętności
szkolnych;trudnościteniesączynnikiemogólnego
zaburzeniarozwojuanizaburzeńsensorycznych.Dysleksja
manifestujesięróżnorodnymitrudnościamiwodniesieniu
doróżnychformkomunikacjijęzykowej;częstooprócz
trudnościwopanowaniusprawnościwzakresieczynności
pisaniaipoprawnejpisowni”[8].
Powyższadefinicjawskazujenaspecyfikętrudności
wczytaniuipisaniu,którawyróżniadysleksjęspośród
innychtrudnościwuczeniusię.Jednocześniedzieci
zespecyficznymitrudnościamiwczytaniui(lub)pisaniu
(czylizrozpoznanądysleksją)powinnybyćtraktowanejako
dzieciospecjalnychpotrzebachedukacyjnych.
Dysleksjanabyta
Doterminu„dysleksja”dodajesięczasemokreślenie
„rozwojowa”.Oznaczato,żeopisywanetrudnościwystępują
odpoczątkunaukiszkolnej,wodróżnieniuod„dysleksji
nabytej”(dlaodróżnieniaokreślanejaleksjąi(lub)agrafią),
tj.utratyjużopanowanejumiejętnościczytaniaipisania
przezosobydorosłepoprzebytymuszkodzeniumózgu[9].
