Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mówienia.Skądtakaodwaga?
–Bojużniedługostądodjadę,aprzytym…–miałamcoś
powiedziećotym,cozaszłomiędzymnąapaniąReed,aleponamyśle
osądziłam,żelepiejotejsprawieprzemilczeć.
–Awięccieszysiępanienka,żemnieopuszcza?
–Wcalenie,Bessie;wtejchwilitoraczejmiżal.
–„Wtejchwili!”i„raczej!”.Jakchłodnomojamaładama
tomówi!Przypuszczam,żegdybymterazpoprosiłaobuziaka,
powiedziałabypanienka:„Raczejnie”.
–Pocałujęcię,ijeszczejakchętnie!Nachyltylkogłowę!
Bessienachyliłasię,uściskałyśmysięiposzłamzaniądodomu
zupełnieuspokojona.
Topopołudnieupłynęłowspokojuizgodzie,awieczoremBessie
opowiedziałamijednązeswoichnajcudniejszychbajekizaśpiewała
kilkanajmilszychpiosenek.Nawetdlamnieżyciemiałoprzebłyski
słońca.
