Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ZtyłudobiegałomniewściekłeujadanieTwiksa,który
nakrótkichłapkachniebyłwstaniedotrzymaćnam
kroku.Tatapewniebysięzłościł,gdybywiedział,
żepozwoliłamFritziemugnaćpolesienajszybciej,jak
umiał,alemłodyogiertegowłaśniepotrzebował
doszczęścia.
Jeszczekilkatygodnitemutatazupełnienieinteresował
sięFritzimitym,coznimrobię,leczodniedawnazmienił
podejście.Odkądprzekonałsię,jakmójkońwspaniale
skacze,znówzacząłwiązaćznimwielkienadzieje,mimo
żeprzedkilkomalaty,kiedyFritziuległciężkiemu
wypadkowi,postawiłnanimkrzyżyk.Bomójogiermiał
zasobądramatyczneprzeżycia.
Naświatprzyszedłdokładniewdniu,kiedyobchodziłam
ósmeurodziny.Mojeprzyjęcieztortembardzosięprzez
toskróciło,dlategotatamigopodarował.Jakoroczny
ogierekFritzimiałpoważnywypadek.Razemzinnymi
młodymikońmiuciekłzpadoku,dostałsięnaulicę
iwpadłpodsamochód.Obrażeniabyłybardzopoważne
–obawianosię,żenigdyniebędziemógłskakać.Ale
toniemiałodlamnieznaczenia.Pielęgnowałamgo,
ażwyzdrowiał,apotem,kiedypodrósł,zaczęłamnanim
jeździć.Zeszłegolataniebyłojużśladuposkutkach
wypadku–kłusowałigalopował,jakbynigdynicmunie
było.Niemalcodzienniewybierałyśmysięzmoją
przyjaciółkąMelikenaprzejażdżkiwterenie,
ażwpewnymmomencieprzekonałyśmysię,żeFritzi
świetnieskacze.Zachodziłyśmywgłowę,jak
mogłybyśmygotrenować,żebytataoniczymsięnie
dowiedział.WtedypojawiłsięTim.Nawspomnienieonim
