Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
sięwydaje-stanowijużpołowęsukcesuprzekładowego.Przedmiot
omawianywpracyzostałcelowoograniczonywyłączniedopro-
blemówlingwistycznych,wynikającychzużyciajęzyka,gdyżmoże
najważniejsze,comożnazrobić,kształcąctłumaczy,toprzygoto-
waćdobrychlingwistów,którzymająwybitnąznajomośćmaterii,
jakąjestjęzyk.Lingwistów,którzynietylkosprawnieposługująsię
językiem,lecztakżerozumiejąrządzącenimprawa,potrafiąroz-
poznaćfunkcjęposzczególnychśrodkówjęzykowychiwiedzą,za
pomocąjakichinnychśrodkówmożnatęsamąfunkcjęzrealizować.
WskazywałnatojużPeterNewmark(1980:127,zaStolze2008:77):
Youcannomoreteachsomeonetobecomeagoodtranslatorthanto
becomeagoodlinguist.Allyoucandoistogivesomehints,givesome
practiceandifyou’relucky,showmoreorlesshowthejobcanbedone.
Formaorganizacjibrzmieniowejiformazapisujestwsposób
oczywistynajbardziejświadomieukształtowanawdziełachliterac-
kich.Wartoprzytoczyćwtymkontekścienastępującesłowaautorów
Zarysuteoriiliteratury,którzypodkreślająnieprzypadkowośćwyboru
środkówjęzykowychwtekścieliterackim:
Wybórśrodkówjęzykowychniestanowiwartościsamejwsobie,przeprowa-
dzanyjestzewzględunaorganizacjęcałegowypowiedzenia.Dziejesiętak
zwłaszczawutworzeliterackim,wktórymukładniejestfaktemobojętnym
bądźprzezroczystym,jestzaśważnyzewzględunafunkcjęestetyczną,jaką
wjegoobrębiepełnijęzyk.Układjestwutworzewynikiemświadomych
zabiegówpiszącego,cowiążesięztym,żedziełojestzawszecałością
zorganizowanącelowo,zgodniezpewnymizałożeniamiiwmyślpewnych
zasad.Określatowszystkiejegowarstwy,awięcważyrównieżnaukładzie
jegostrefyjęzykowej(Głowiński,Okopień-Sławińska,Sławiński1967:96).
Ztegopowoduwpodjętychwtejksiążcerozważaniachpod-
stawęanalizystanowiątekstyliterackie,aleświadomośćtwórcy
11
