Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mięśnie.
–Czemumiałybyniepowstawać?–zapytała,
zastanawiającsię,ileprzedniązataił.
–Nietrzebapićzkielicha,bywiedzieć,żejestwnim
trucizna–odparłostroAiden.–Cośjestnietakztymi
pieśniami.Muzyka,któranieprzepłynęłaprzezserce
wdrodzedorąk,oferujeniewiele,awielemoże
odebrać.–Uśmiechnąłsięgorzko.–Aci,którzygrają
tepieśni,sprzedaliswojesercazasakiewkęzłotych
monet.
–Minstreleteżmusząjeść–powiedziałaostrożnie
Dianna.
–Istniejeciepłezłotoizimnezłoto,ajawiem,októre
chodzi,gdyprzebrzmipierwszanuta.Ciminstrelegrają
pieśnipielęgnującebrzydotęwsercachsłuchaczy.
Wkładająnowesłowawstaremelodie–melodie
stworzoneprzeznas–któreniegdyśzłagodnością
opowiadałyomagiiijejdarach.Tozbytwielkaobelga,
Dianno,ponieważwymierzonajestprzeciwkonam.
Decyzjaotym,byodebraćdarmuzyki,należydomnie–
iwyłączniedomnie.
–CzyLyrrapostanowiłaodebraćimtakżedarMuzy?
Jegooczyściemniały,przybierającniemalczarną
barwę.
Otak,
pomyślałaDianna.
Bardusłyszałznaczniewięcej,
niżmizdradził.
–Poprosiłemją,byodebrałaswójdarkażdemu
minstrelowi,któryśpiewałtepieśni–powiedziałcicho.–
Aletobyłjejwybór.
Cooznaczało,że–oileniemiaławażnegopowodu,
bysięsprzeciwić–Muzauszanowałajegoprośbę.Ona
iBardniebylikochankaminawyłączność,alemimo
wszystkobylikochankamiiczęstodawali–lubodbierali–
swojedarywtandemie.
–Istniejejeszczejedenpowód,byuciszaćmuzykę,
któraoczerniacałąmagięobmierzłymiczynami
wiedźm.–Aidenskrzyżowałramionaioparłsięościanę
obokokna.–PodróżujemyprzezZasłonęikorzystamy
znaszychdarów,bypomagaćlubprzeszkadzaćludziom.
