Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
uważaliśmy,żewolimymiećczasiprzestrzeńdokreatywnego
tworzenia,awłasnaagencjatozadużospraworganizacyjnych.Byłam
ciekawaczycośsięzmieniłowjegopodejściu.
–Cicho,ścianymająuszy.–Wygłupiającsię,konspiracyjnie
rozejrzałsięwokółsiebie.
–Niechsłyszą,tomożedostanieszpodwyżkę–odparłam.
–Apoważnie,tonie,niemyślę.Nadaluważam,żelepiejbędzie,
jakswójczasbędępoświęcałkonkretnymprojektom,anierozkręcaniu
nowejfirmy.
–Właśnie,jakciidziezostatnimprojektem?Kończysz?Chcesz,
żebymrzuciłanatookiem?
–Dzięki,wszystkojużprawieskończone.Cieszęsię,żewkońcu
całakampaniaruszy,niemogęsiędoczekać.Będęmógłsięskupić
nanowym.–Puściłdomnieoczko.
Zawszewyglądałototaksamo.Gdywfirmiepojawiałosięnowe
dużezlecenie,dogryzaliśmysobieispieraliśmysięoto,kto
jedostanie,ażdomomentuogłoszeniadecyzji.
–Zamknijdrzwi,proszę–powiedziałamtajemniczymtonem
irzuciłammurozbawionespojrzenie.
Spełniłmojąprośbę.
–Przypominamtylko,żeścianysązeszkła–zauważył
rozbawiony.–Zamkniętedrzwiniesprawią,żeniktniezobaczy,jak
będziemysiępieprzyćnatwoimbiurku.
–Dlategomusiszpodniewejść–pociągnęłamjegożart.
Uśmiechnąłsięzadowolonyizapytał:
–Cojest?
–Wygodniecisiędzisiajspało?–Odchyliłamsięnakrześle.
Chciałamprzegadaćkwestięprzytulaniawnocyiwolałam,żebynikt
niesłyszał.Zapewnezostałobytoźlezinterpretowane.Niemiałam
zamiaruzostawiaćtegotematuwiszącegonadnami.Zawszeszczerze
