Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zatoki.Wtejchwilikrólijegoludziemusielijużbyć
dalekostąd.Wefekciechłopiecpoczuł,jakznajome
mrowienieopanowujeniespieszniejegoręce.Magia
ponowniezaczęłakrążyćwjegociele.
Drugakroplauderzyłagowczoło.
Woda.
Chłopiecwstałwiedzionyintuicją.Uważnieprzyjrzał
sięcałemupomieszczeniu,wktórymbyłuwięziony.
Najmniejszejszczelinywtymbloczkuskały
macierzystej.Nie,słabypunkttejcelistanowiłydrzwi.
Frigielrazjeszczeprzemyślałpierwsząlekcjęmagii
wody,którejwJakarzeudzieliłmuOlvir,jegoSukkal.
–Kiedytworzęzłudzenieoptyczne–powiedziałsam
dosiebie–wykorzystujęcząsteczkiwody,które
występująwpowietrzu.Gdybymmógłsięposłużyć
wilgotnością,którapanujetuwokół…
Usiadłwprzepuszczanymprzezkratykwadracie
światła,którerzucałalatarniazdynizawieszona
wkorytarzu.Frigielnigdywcześniejnieuprawiał
magiibezesencji.Valmarwyjaśniłmu,żeniektórzy
magowiepotrafiliczerpaćmagicznąenergię
bezpośredniozbloków.Takiblokzmieniałsięwówczas
wskałęmacierzystą,amagmógłniezwykleszybko
rzucićswójczariniemusiałodwoływaćsiędozaklęcia
magicznychesencji.AleValmarjednocześnieuściślił,
żewyłączniegarstkamagówopanowujetęumiejętność
polatachzaawansowanychstudiów.Takwięc
–zaczerpnąćenergięzkilkucząsteczekwody,które
krążyływpowietrzu?NatwarzyFrigielazarysowałsię
uśmiech.
Zapowiadałosię,żezadaniebędzieskomplikowane.
Zpewnościąpochłonieczas.Alewłaśnieczasbyłtym,
czegochłopcuniebrakowało.Stanowiłcałebogactwo,
któremupozostało.Jeślichcesięstądwydostać
iuratowaćdziadka,musiskruszyćtedrzwi.Wobectego
nawetjeślitozadaniemiałomuzająćcałetygodnieczy
