Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Europawobecwspółczesnychwyzwań—
względnychpaństwemczłonkowskimUEonajwyższymodsetkuobcokrajowców
byłLuksemburg,ponieważobcokrajowcystanowili48%ogółuludności.Wysoki
odsetekobcokrajowców(10%lubwięcejpopulacjizamieszkałej)zaobserwowa-
norównieżnaCyprze,wAustrii,Estonii,naMalcie,Łotwie,wBelgii,Irlandii
iNiemczech.Natomiastcudzoziemcystanowilimniejniż1%populacjiwPolsce
iRumunii(0,6%wobukrajach)inaLitwie(0,9%).Belgia,Irlandia,Cypr,Luk-
semburg,Malta,Holandia,Austria,Rumunia,SłowacjaiWielkaBrytaniabyły
państwamiczłonkowskimiUE,wktórychcudzoziemcybyligłównieobywatelami
innegopaństwaczłonkowskiego.Oznaczato,żewwiększościpaństwczłonkowskich
UEobcokrajowcybyliobywatelamikrajówspozaUE.WprzypadkuŁotwyiEstonii
odsetekobywatelizpaństwtrzecichjestszczególniedużyzewzględunaznaczną
liczbęuznanychnieobywateli–główniebyłychobywateliZwiązkuRadzieckiego,
którzymająstałemiejscezamieszkaniawtychkrajach.
ZarazemdlaswoichobywateliUE
12
wprowadziłaprawodoprzemieszczaniasię
iosiedlaniasięwobrębiepaństwczłonkowskich.Całkowityobszarswobodnegopo-
ruszaniasiędowystąpieniaWielkiejBrytaniizUEobejmował28krajówiponadpół
milionamieszkańców.W2018rokuponad17mlnosóbzkrajówunijnychmieszkało
winnymkrajuczłonkowskim.Dominowałydwakierunkimigracjiwewnątrzunijnej,
zewschodunazachód,albo,ściślej–znowychkrajówunijnych(UE10+2+1)do
starychkrajów(UE-15,wrazzIslandią,NorwegiąiSzwajcarią)orazwewnątrzunijny
–sąsiedzki.Wlatach2004–2019liczbaosóbpochodzącychzkrajów,którewstąpiły
doUEw2004i2011roku,arezydującychwkrajachUE-15wzrosławielokrotnie.
NajwiększyudziałwtymwzrościemieliobywateleRumuniiiPolski.
SąsiedzkicharaktermigracjijestwyraźniezauważalnywLuksemburgu(zFran-
cji,Belgii,Niemiec),Finlandii(zRosji,Szwecji,Estonii),Austrii(zNiemiec,Wę-
gier),Belgii(zFrancji,Holandii),Szwecji(zDanii,Finlandii),Niemczech(zPolski),
Holandii(zNiemiec),Portugalii(zHiszpanii)iDanii(zNiemiec),atakże(poza
UE)wSzwajcarii(zNiemiec,FrancjiiWłoch)orazNorwegii(zeSzwecji).
Pojawiająsiętakżenoweformymobilności,któremożemyokreślićjakomo-
bilnośćwiedzy.Dlanowoczesnychorganizacjimobilnośćpracownikówtonietyl-
kofizycznamigracjaludzi,alerównieżtransferiwymianaindywidualnejwiedzy.
Oznaczatopodróżewinteresach,uczestnictwowkonferencjachispotkaniach,
odbywającychsięwwielulokalizacjach.Migracjaniejestpostrzeganarównieżjako
jednorazoweprzenosinywceluosiedleniasięwnowymmiejscunastałe,przybie-
razaśpostaćmigracjipłynnejopartejnatymczasowości,elastycznościinieprze-
widywalnościtrajektoriiżyciowych.Predysponowanidotegotypumobilnościsą
pracownicywysokowykwalifikowani,dużychkomercyjnychorganizacjiczysektora
akademickiego.
12
Takżedlaobywatelipaństwtrzecich,oddawnamieszkającychwktórymśzkrajówczłonkowskich.
14–
