Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
imoralnychswoichzasadiobowiązków.[Wszelako]wiara
nietamujebynajmniejmożliwościpoznawczychrozumu
ludzkiego,owszem,zakładaje,wciągającrównocześnie
wnadprzyrodzonąorbitęwyższegoBożegopoznania,
udzielonegowwierze.Wtensposóbwiaraniestanowi
upośledzeniarozumu,alejegowyniesieniedoudziału
iuczestnictwawpoznaniuBożym.
Zdrugiejstronyświatopoglądchrześcijański
przeciwstawiasięstanowczotemuupośledzaniu
iograniczaniumożliwościpoznawczychrozumu,jakie
zawierasięwfideizmieitradycjonalizmie.Twierdząone
bowiem,żenawettakzasadniczeprawdyjaknp.istnienie
Bogautrzymująsięwobrębierodzajuludzkiegojedynie
dziękisilejakiegośprzekazaniazzewnątrz.Rozumludzki
niemiałbyżadnejwrodzonejzdolnościdoichpoznania.
Uznajejetylkodlatego,żemujewjakiśsposóbpodano.
Otóżświatopoglądchrześcijańskistanowczoprzeczy
takiemuścieśnianiuprzyrodzonychmożliwościrozumu,
aprócztegonigdyniezgodzisięnautożsamianie
nadprzyrodzonegopoznaniaprzezwiarę(
fides
)
zjakimkolwiekfideizmem.
KarolWojtyła,
OpoznawalnościipoznawaniuBoga
,Wydawnictwo
św.StanisławaBM,Kraków2000,s.18–23
WpierwszymrozdzialeListudoRzymianśw.Paweł
pomaganamwyraźniejdostrzec,jakwnikliwajest
refleksjapodjętawKsięgachmądrościowych.Posługując
sięjęzykiempotocznym,Apostołprzeprowadza
filozoficznywywód,wktórymwyrażagłębokąprawdę:
obserwacja„oczymaumysłu”rzeczywistościstworzonej
