Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
32
Wprowadzeniemetodologiczne
Niejestwreszciezzasadymożliwewprzypadkumowyformułowaniejednej
wypowiedziprzezwieleosób51.
Diachronicznośćidyskursywnośćkomunikacjipisemnejpowodują,żekla-
sycznekoncepcjewypracowaneprzezfilozofięjęzykadlaanalizykomunikacji
ustnejwymagajądostosowaniadoanalizykomunikacjipisemnej.Dotyczyto
wszczególnościteoriiaktówmowy.Teoriatajestrównieczęstoirówniebez-
refleksyjniejakkoncepcjakomunikacjiH.P.Grice’astosowanaprzezfilozofów
prawadoanalizyjęzykaprawnego,mimożepowstałajakoteoriajęzykamówio-
nego.Dlategozastosowanieteoriiaktówmowydoanalizyjęzykaprawnegopo-
przedziłaadaptacjatejteoriidoanalizywypowiedzipisemnych,któretodosto-
sowaniewielokrotniesugerowałypraceteoretykówpisemności52.Podstawową
słabościąteoriiaktówmowyjestjejniemalwyłączneskupieniesięnaanalizie
tzw.komunikacjisynchronicznej,awięckomunikacjiodbywającejsięwtymsa-
mymmiejscuiczasie,komunikacjintwarząwtwarz”.Tymsamymteoriaaktów
mowyniezajmujesięanalizowaniemkomunikacjidiachronicznej,awięcnp.
komunikacjązapomocąnagraniamowyodsłuchiwanegowinnym,późniejszym
niżnagraniemomencieczasowymaninajbardziejnasinteresującąkomunikacją
zapomocąpisma.Innebłędnezałożenieteoriiaktówmowytofragmentarycz-
nośćwypowiedziprzezniąanalizowanych53.
ostatniąuwagęmożnaodnieśćbezpośredniodoanalizfilozoficznopraw-
nych.Założenie,żeanalizęprawanależyprowadzićprzyzałożeniachcharak-
terystycznychdlajęzykamówionego,jestwidocznejużwewspółpracyH.L.A.
HartaiJ.L.Austina54.Najbardziejznanawjurysprudencjiregułaprawna,czyli
nNovehiclesinthepark”jestanalizowanawsposóbmającycharakterystyczne
cechyanalizyprowadzonejnapodłożuoralnegomodelujęzyka.MimożeHart
traktujeregułęjakozapisaną,aniewypowiedzianą,uważazapojedynczą
wypowiedźpojedynczegoautora.Tymczasemwrzeczywistościregułyprawne
niepojedynczymiwypowiedziami,leczstanowiąefektkilkuczynawetkilku-
nastuwypowiedzizłączonychwdyskurs55.
51Wyjątekwtymzakresiestanowiąsytuacjewspólnegośpiewulubskandowaniaprzeztłum,
nieonejednakkluczowedlaanalizyjęzykaprawnego.
52W.J.Ong,Oralnośćipiśmienność,przeł.J.Japola,WydawnictwaUniwersytetuWarszaw-
skiego,Warszawa2011,s.249;M.Stubbs,CanIhavethatinwriting?Someneglectedtopicsin
speechacttheory,nJournalofPragmatics”7/1983,s.479-494,tu:s.485.
53M.Stubbs,CanIhaveł,op.cit.,s.485.
54Zob.N.Lacey,ALifeofH.L.A.Hart:TheNightmareandtheNobleDream,OxfordUni-
versityPress,Oxford2004,s.145.Atrakcyjnośćprawajakopolazastosowaniateoriiaktów
mowydostrzegałsamJ.L.Austin,m.in.dziękiwspółpracyzHartem.Zob.Y
.Maley,TheLan-
guageoflegislation,nLanguageinSociety”16(1)/1987,s.25-48.
55Terminndyskurs”rozumiemytuwtakisposób,wjakirozumiesięgowteoriidyskursu-
jakozbiórzdań(zob.J.Renkema,TheTextureofDiscourse:TowardsanOutlineofConnectivity
Theory,JohnBenjaminsPublishing,Amsterdam/Philadelphia2009,s.14).Takietechnicznero-
zumienieobejmujeintuicyjnerozumieniedyskursujakorozmowybądźdyskusji(jestonawszak
zawszezbioremzdańwypowiadanychprzezróżneosoby),alejestodniegoszersze.Dyskursem