Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wskazujęnarząddwuspadowychbudynkówpodrugiejstronie
ulicy.
–Tendrugi.Zramamiokiennymiwkolorzepatyny
izdachówką.
–Kiedyśjeszkicowałem–jegooczyrozszerzająsię,jestpod
wrażeniem.–Sąprzepiękne.
Mieszkanierodzicówmieścisięwjednymzdomów
inspirowanychkulturąflamandzką,zbudowanychpodkoniec
dziewiętnastegowieku.Mieszkamywjednejzniewieludzielnic,
natylemiłej,żemieszkańcymogątrzymaćnaschodachkwiaty
iprzechodnieichnieniszczą.
–Maman2teżjelubi.Lubiładnerzeczy.JestFrancuzką.
Dlategochodzędonaszejszkoły–głosmisięzałamuje,kiedyJosh
prowadzimniewkierunkuwejściazpnącymiróżowymiróżaminad
drzwiami.
Dodomu.Joshzabieradłońzdolnejczęścimojegokręgosłupa
idopierowtedyuzmysławiamsobie,żetamwogólebyła.
–Merci–mówię.
–Proszębardzo.
–Dzięki–odpowiadam.
–Derien.
Wpowietrzuunosisięintensywnyzapachskropionychdeszczem
róż.Wlokęsiędośrodka,aonczekanachodniku,stoijakposąg.
Ciemnewłosymaterazmokretakjakja.Strumieńwodyspływa
muponosie.
Jednąrękąprzytrzymujeszkicownikprzypiersi,podkoszulką.
–Dziękuję–powtarzam.
Podnosigłos,żebymgousłyszałaprzezszklanedrzwi.
–Wypocznij,wariatko.Słodkichsnów.
–Słodki–powtarzamzanim.–Marzenie.
