Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
człowiekiemobcym,dotknęłomniedogłębi;niejasnospostrzegłam,żeonajużmizaczyna
odbieraćnadziejępokładanąwnowejfazieistnienia,najakąmnieskazywała,iczułam,choć
niebyłabymumiałauczuciategowyrazić,żesiejeonawstrętinieżyczliwośćwzdłużdrogi,
jakąwprzyszłościiśćmiałam;widziałam,jakwoczachpanaBrocklehurstazamieniamsię
wdzieckofałszyweiszkodliwe–icóżmogłamuczynić,żebytejkrzywdziezaradzić?„Nic
wistocie”–pomyślałam,walcząc,bypowstrzymaćłkanie,iszybkootarłamkilkałez,bezsilne
dowodymojejmęki.
–Obłudatowistociebrzydkawadawdziecku–rzekłpanBrocklehurst.–Jestonapokrewna
zfałszem,awszyscykłamcydostąpiąkarywjeziorzepłonącymogniemisiarką.Będąjej
jednakpilnować,paniReed.PomówięzpannąTempleiznauczycielkami.
–Pragnęłabym,żebyJanezostaławychowanawsposóbodpowiednidojejwidoków
naprzyszłość–ciągnęładalejmojadobrodziejka–żebynauczyłasięużytecznościipokory.
Codowakacji,tojeżelipanpozwoli,będziejezawszespędzaławLowood.
–Życzeniapanisąnajzupełniejsłuszne–odpowiedziałpanBrocklehurst.–Pokoratocnota
chrześcijańska,szczególnieodpowiedniadlawychowanekLowood;toteżwymagam,żeby
jąjaknajstaranniejwpośródnichhodowano.Wystudiowałem,wjakisposóbmożnanajlepiej
wnichupokorzyćuczucieświatowejpychyiniedawnotemumiałemmiłydowód,żemisię
powiodło.
Młodszamojacórkaposzłazmatkązwiedzićszkołę,awróciwszy,zawołała:„O,drogipapo,
jakskromnieinieładniewszystkietedziewczętawLowoodwyglądają,zwłosamisczesanymi
zauszy,wtychdługichfartuchachizkieszonkaminawierzchusukien;wyglądająprawiejak
dziecibiednychludzi!Aprzytym–dodała–przyglądałysięmojejimaminejsukni,jakgdyby
jedwabnejsukninigdydotądniewidziały!”.
–Najzupełniejpochwalamtenstanrzeczy–odpowiedziałapaniReed.–Gdybymprzeszukała
całąAnglię,niewiem,czyznalazłabymsystemwychowawczyodpowiedniejszydlatakiego
dziecka,jakJaneEyre.Konsekwencja,mójdrogipanieBrocklehurst;obstajęzakonsekwencją
wewszystkim.
–Konsekwencja,pani,jestpierwszymobowiązkiemchrześcijańskimiprzestrzegasięjej
pilniewLowood:niewybrednypokarm,prostyubiór,niewymyślneurządzenia,surowe
ipracowitezwyczaje,takijestporządekdniadlamieszkanekzakładu.
–Bardzosłusznie,łaskawypanie.Czymogęzatemliczyćnato,żetodzieckobędzie
przyjętedoszkoływLowooditamchowaneodpowiedniodoswegostanowiskaiprzyszłych
widoków?
–Tak,pani;będzieprzyjętadotejhodowlidoborowychrośliniufam,żeokażesięwdzięczna
zatennieocenionyprzywilej,któregodostąpiła.
–Poślęjązatemmożliwienajprędzej,panieBrocklehurst,gdyżzapewniampana,iżpilno
miuwolnićsięododpowiedzialności,którazaczęłasięstawaćjużnazbytdokuczliwa.
–Niewątpliwie,niewątpliwie,łaskawapani;aterazsiępożegnam.PowrócędoBrocklehurst
Hallwciągutygodnialubdwóch;mójdobryprzyjacielarchidiakonprędzejmnieniewypuści.
NapiszędopannyTemple,żemaoczekiwaćnowejdziewczynki,takżeniebędzietrudności
zjejprzyjęciem.Dowidzenia!
–Dowidzenia,panieBrocklehurst;proszęmnieprzypomniećpamięcipaniBrocklehurst,jej
córekisynów.
–Nieomieszkam,łaskawapani.Dziewczynko,otomaszksiążkęzatytułowaną
Przewodnik
dziecka
;czytajjąimódlsię,czytajzwłaszcza
OpowiadanieookropnejnagłejśmierciMarty
G.
,niedobregodzieckagrzeszącegofałszemikłamstwem.
Tomówiąc,panBrocklehurstwsunąłmiwrękęcienkąbroszurkęwszytąwokładkę
izadzwoniwszy,bypodanopowóz,odjechał.
PaniReedijazostałyśmysame;kilkaminutupłynęłowmilczeniu;onaszyła,jasięjej
przypatrywałam.PaniReedmogłamiećwtedyzetrzydzieścisześćlubsiedemlat;była
tokobietamocnozbudowana,szerokawramionach,osilnychrękachinogach,ichociażtęga,
nietłusta;twarzjejbyłaniecoszeroka,gdyżdolnąszczękęmiałasilnierozwiniętą,mocną;
niskiemiałaczoło,dużąiwystającąbrodę,ustainosdosyćregularne,podjasnymibrwiami
błyszczałyoczypozbawionełagodności;ceręmiałaciemnąimatową,włosyprawielnianego
koloru;organizmjejbyłzdrowy,niewiedziała,cotochoroba;byłatodokładna,mądra
gospodyni;domownikówidzierżawcówtrzymałakrótko,dziecitylkoopierałysięniekiedyjej
władzyiśmiałysięzniejpogardliwie;dobrzesięubierałainosiłasiętak,abyuwydatnićpiękne
stroje.
Siedzącnaniskimstołeczkuoparękrokówodjejfotela,przyglądałamsięjejpostaci,
