Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Aletahistoriajestnieoniej.Boże,cotobybyły
zanudy.
Nie,tahistoriajestodziewczyniezWhatCheer
wIowa.
Noikołaposzływruch.Dosłownie.Toznaczypociąg
ruszyłzestacjipiętnaścieminuttemu,ajajadęzdobyć
świat.Mówiąco„zdobyciuświata”,mamnamyślito,
że„spokojnieusadowięsięwgrobowcu,którysama
sobiepostawię,apotemzakończętowszystko
wefektownymstylu”.Namarginesie,wciąż
dopracowujęszczegóły.Wolęobadaćsytuację,żeby
uniknąćpochopnychdecyzji.
Faktemjest,żeprzesiedziałamjakieśosiemdziesiąt
procentrokuobokFiksata,DziewczynyzAparatem
naZębachiAlergicznegoFistaszka,snującplany.Jaki
sposóbbędzienajlepszy?Kiedytozrobić?Czy
pokryjomu,żebyniktsięniezorientował,dopókiktoś
przypadkiemmnienieznajdzie,naprzykładmiędzy
regałamiwbibliotece?Czymożewidowiskowo,
naprzykładskaczączogromnejwieżyzegarowej,która
widniejewpowszechniedostępnejbroszurze
reklamowej?
Posłuchajcie.Gdysięrozstawaliśmy,Fiksat,Zębata
iFistaszekniemielipojęcia,żejużmnieniezobaczą.
Kryłamsię.Pocoichmartwić?Mielidośćwłasnych
problemów,conie?
Skłamałabym,mówiąc,żeniebędęzanimitęsknić.
Będętęsknićjakcholera.Acałytenplan?Wysłanie
mnienawschód?Poto,żebymnabrałakultury?Żebym
sięstałapoważanąobywatelką?Mambyćszczera?
Toszatańskiplan.
