Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dogarnkaiposiekamnabigos.
–Nodobrze.Japoczekam.
–Czyniełatwiejpanzniesieczekanie,zakosztowawszy
parukropelwódki?
–Racja,dajmitrochę.
–Czysiępannapijeczystej,czyteżzodrobinąwody?
Coprawda,niejestonanatylemocna,żebyjąmożna
byłoporządnierozrzedzić.
–Mamchęćnaszklankęgrogu.Przynieśświeżejwody
zpotoku!
Felimchwyciłsrebrnykubekijużmiałwyskoczyć
nadwór,kiedynagłewarknięcieTary,poktórympies
zerwałsięnanogiiwgwałtownychsusachprzebiegł
przezizbę,kazałosłudzepodejśćkudrzwiomzpewną
ostrożnością.
Ujadaniepsazamieniłosięwkrótcewszeregwesołych
poszczekiwań,świadczącychotym,żeogaruradowaćsię
musiałwidokiemstaregoznajomego.
–TostaryZebStump–rzekłFelim,którynajpierw
wyjrzałrozważnie,apotemdopierodumnieprzekroczył
prógchaty,byprzywitaćgościaorazwykonaćpolecenie
swegopana.
Osobnik,którytaknieoczekiwaniepojawiłsięprzed
domostwemłowcymustangów,równiemało
przypominałpowierzchownościąjegomieszkańców,jak
ioniniebylidosiebiewzajemniepodobni.
Wzrostumiałpełnesześćstóp;nanogachnosiłparę
butówsporządzonychzgarbowanejskóryaligatora,
wktórychszerokiecholewywpuszczonebyłynogawki
spodnizwełnianegosamodziału,przesyconegoniegdyś
zamiastfarby„sokiemzpsiegodrzewa”,leczoddawna
noszącegobarwęzwykłegobrudu.Właściwejkoszulinie
