Jurysprudencja 20. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym

Karolina Mendecka

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-8331-172-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

220

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Mendecka, Karolina. Jurysprudencja 20. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym. Red. . Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2023, 220 s. ISBN 978-83-8331-172-2

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Mendecka, K.

T1 Jurysprudencja 20. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

PP Łódź

YR 2023

SN 978-83-8331-172-2

Bibliografia BibTex:

@Book{ 290896, author = "Mendecka, Karolina", editor = "", title = "Jurysprudencja 20. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego", year = "2023", address = "Łódź", isbn = "978-83-8331-172-2" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Mendecka, Karolina

ED -

TI - Jurysprudencja 20. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

CY - Łódź

PY - 2023

SN - 978-83-8331-172-2

ER -

Netografia (standard APA):

Mendecka, Karolina. Jurysprudencja 20. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym [baza danych online] Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2023 [dostęp: 02 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/jurysprudencja-20-dobro-dziecka-w-ujeciu-indywidualistycznym-i-karolina-mendecka-290896.

liberalizm, komunitarianizm, dobro dziecka, zasady prawa rodzinnego, dobro wspólne, klauzule generalne

Celem serii wydawniczej „Jurysprudencja” jest publikowanie monografii z zakresu teorii i filozofii prawa, a także dyscyplin prawniczych podejmujących problematykę teoretyczno- i filozoficzno-prawną w ramach własnych badań przedmiotowyc...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-8331-172-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2023

Liczba stron:

220

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wstęp7
I. Tradycja ideowa15
1. Etymologia pojęcia dobra17
2. Koncepcje dobra w ujęciu filozoficznym19
2.1. Wspólnotowe spojrzenie na dobro: filozofia scholastyczna22
2.2. Odrodzenie dobra w znaczeniu indywidualistycznym25
2.3. Filozofia współczesna wobec problematyki dobra31
2.4. Współczesne filozofki wobec dobra34
3. Dobro: uwagi podsumowujące36
II. Dobro jednostki a dobro wspólne39
1. Dobro jednostki41
1.1. Dobro jednostki: centrum zainteresowania myśli liberalnej46
1.1.1. John Rawls: sprawiedliwość a dobro jednostki49
1.1.2. Ronald Dworkin: indywidualizm etyczny50
1.1.3. John Gray: liberalizm modus vivendi52
1.1.4. Joseph Raz: dobrostan a interes jednostki53
1.1.5. Robert Nozick: wolność, własność i jednostka54
1.2. Liberałowie wobec dobra jednostki: uwagi podsumowujące56
2. Dobro wspólne57
2.1. Źródło rozmyślań o dobru wspólnym: katolicka nauka społeczna61
2.2. Komunitariańska perspektywa na dobro wspólne68
2.2.1. Michael Sandel: jednostka we wspólnocie70
2.2.2. Charles Taylor: dobro bezpośrednio wspólne72
2.2.3. Amitai Etzioni: złoty środek74
2.2.4. Michael Walzer: dobra społeczne76
2.2.5. Alasdair MacIntyre: dobro wspólne a cnota77
3. Między dobrem jednostki a dobrem wspólnym79
3.1. Will Kymlicka: współczesne spojrzenie na wspólnotę i jednostkę80
3.2. Andrzej Szahaj: liberalna obrona dobra wspólnego82
4. Prawo wobec dobra wspólnego i dobra jednostki84
5. Jednostka a wspólnota: uwagi podsumowujące96
III. Dobro dziecka w perspektywie filozoficznoprawnej99
1. Dziecko w perspektywie filozoficznoprawnej100
1.1. Dziecko i dzieciństwo z perspektywy historycznofilozoficznej101
1.2. Rodzina i dobro wspólne w kontekście dziecka104
1.3. Filozoficzne spojrzenie na dobro dziecka113
2. Dziecko jako podmiot praw122
2.1. Podmiotowość dziecka123
2.2. Rodzina jako podstawowa komórka społeczna: prawo wobec zmian127
2.3. Dobro i interes dziecka w świetle prawa134
3. Dobro dziecka: uwagi podsumowujące147
IV. Dobro dziecka w ujęciu teoretycznoprawnym: między wspólnotą a jednostką149
1. Konstrukcja normatywna dobra dziecka150
1.1. Kilka uwag o zasadach prawa – koncepcje wybrane152
1.2. Krótka charakterystyka klauzul generalnych158
1.3. Zasada prawa a klauzula generalna: uwagi porównawcze162
2. Dobro dziecka – zasada czy klauzula?166
2.1. Zasada dobra dziecka jako nadrzędna norma prawa166
2.2. Niedookreślony charakter klauzuli dobra dziecka – studium przypadku180
2.3. Dobro dziecka: apollińska zasada, dionizyjska klauzula185
3. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym187
Zakończenie193
Bibliografia197

miast-państw,wktórymdobrapartykularneustępowałydobrupaństwa.Dobro

poliswymagałopodporządkowaniazestronyobywateli,którychżyciebyłopod-

ległesłużbiepublicznej.WtymokresieżyłSokrates,PlatonorazArystoteles,

którydoświadczyłrównieżzażyciaupadkumiast-państwinarodzinimperium

macedońskiego.Wczasachwspółczesnychetosnurtuklasycznegoorazpolisod-

żyłzasprawątradycjirepublikańskiejorazﬁlozoﬁikomunitariańskiej.

Pookresiepodporządkowaniawspólnociepolitycznej,wktórejindywidu-

alnedobrozostałoograniczonewyłączniedosferyprywatnej,nastąpiłkryzys

państwowości.Zapoczątkowałontzw.okreshelleński.Koncentracjanapolis

ustępowała,azaczętozastanawiaćsięnadjednostkąijejroląwświecie.Dotych-

czasowewartościzostałyzakwestionowane,czegoefektembyłodojściedogło-

sucyników,stoikówiepikurejczyków.Wobectego,żewspólnotaprzestałabyć

interesującymobiektemrozmyślań,podjętodociekanianadmiejscemjednostki

wświecie.Okreshellenistycznypostrzeganyjestjakozaczątekstanowiskaindy-

widualistycznego,którywczasachwspółczesnychnajczęściejprzybieraformę

ﬁlozoﬁiliberalnej.

Niniejszyrozdziałnierościsobiepretensjidocałkowitegowyczerpaniate-

matu,azawartewnimuwagimająwyłącznienaceluprzybliżenieindywidu-

alistycznegoorazwspólnotowegospojrzenianadobronaprzestrzenidziejów

ﬁlozoﬁi.

1.Etymologiapojęciadobra

Terminndobro”wywodzisięzestarożytnejGrecji,gdzierzeczownik

agathonokreślałprzedewszystkimpożytek,korzyść,zysk,mienie,majątekczy

dziedzictwo.Jakoprzymiotniktermintenbyłużywanywceluopisaniarzeczy

pożytecznej,cennej,korzystnejczyzbawiennej.Natomiastodeu(dobry)na-

zwęwzięłaeudajmonia(składającasięzgr.euorazdaimon-duch),czylisłowo

używanenaokreślenieszczęściaipowodzenia.Łacińskiebonumbyłookreśle-

niemdodatkowowzbogaconymotakieznaczeniajak:pomyślność,powodzenie,

szczęście,zaletaczycnota.Etymologicznienarodzinypojęciadobrazwiązane

byłynadewszystkozwaloramiekonomicznymirzeczy10.Filozoﬁczneznaczenie

dobrunadanezostałodużopóźniejiobejmowałonietylkopożytekiprzyjem-

ność,aleteżdoskonałość,prawdęczypiękno11.WstarożytnejGrecjidobroczęsto

występowałoobokpiękna,cookreślanomianemkaloagathia(gr.kalos–piękny,

aghatos-dobry).DoczasówSolonawartościtebyłynierozłączneistanowiły

elementkulturyiwychowania12.

10A.Maryniarczyk,Bytadobro,[w:]Spórodobroł,s.33-52.

11A.Niemczuk,Filozoﬁadobraprzedpowstaniemaksjologii,Lublin1994,s.25.

12G.Vesey,P.Foulkes,Filozoﬁa.Słownikencyklopedyczny,Warszawa1997.

Brak wyników

Jurysprudencja 20. Dobro dziecka w ujęciu indywidualistycznym i wspólnotowym

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra