Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
współdziałania.Pojawiająsięconajwyżejzawodowodefiniowane
grupyinteresów,specyficznedlaposzczególnychprofesji,anawet
kręgówichprzedstawicieli.
Przedstawionezałożeniawiodąkukolejnemu.Mianowiciemożna
przypuszczać,żemolekularnośćstajesięjednymzistotniejszych
paradygmatów:funkcjonowaniasamejinstytucji,pracywtej
instytucjiorazpracydlatejinstytucji.Prawidłowośćtaobejmuje
trzyzasadniczepoziomydziałalnościzakładupoprawczego:
1)poziommikrostrukturalny–molekularnośćodnosisięwtym
przypadkudoniskiegostopniabądźzupełnegobraku
współpracymiędzypracowniczej;
2)mezostrukturalny(instytucjonalny)–wyrazemmolekularności
stajesiętuswoistarywalizacjamiędzyposzczególnymi
placówkami(np.niskistopieńrekwalifikacjiwychowanków,
rankingiswoiścierozumianejskuteczności,różnepoziomy
zatrudnieniaifinansowania);
3)poziommakrostrukturalny–natympoziomiemolekularność
trzebawiązaćzfunkcjonowaniemorganówkontroli,nadzoru
ikoordynacjiorazichprzedstawicielami,którymbardziejidzie
ouzasadnieniewłasnegobytuibudowanieindywidualnych
karier(czegoistotnymwarunkiemjestunikanieryzyka
związanegozzarządzaniem)niżorozwójidoskonalenie
systemuorazsamychinstytucji;stądbierzesięich
zachowawczość,skłonnośćdoformalizmuibrakzaufania,
codobrzekomponujesięzproponowanąprzezRussella
Hardinakoncepcjąproceduralizmu13.
Nakanwiepowyższychuwagwysunąćmożnakolejnąhipotezę,
przyporządkowanądotrzeciegozesformułowanychproblemów
badawczych.Otóżnależyprzypuszczać,żefunkcjonalnasprawność
instytucjiresocjalizacyjnychdlanieletnich(tu:zakładów
poprawczych)obecniewarunkowanajestnietyleludzkim
(indywidualnym)kapitałemichkadry,ilepoziomemkapitału
społecznego,jakimdysponują.Tenzaśwwielkiejmierzezasadza
sięnakwestiizaufania,którewsposóbszczególnydecyduje
osprawczychmożliwościachzakładupoprawczego,stanowiąc
bazowyelementjegokapitałuresocjalizacyjnego.
Wobectegomożesięokazać,żeakcentowaneczęstokłopoty
związanezefektywnościąisprawnościądziałaniazakładów
poprawczychtylkowczęścileżąpostronieproponowanych
