Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kot
Mamo,weźmieszkota?
Niesłyszę.
JadędoBerlina,niewiem,kiedywrócę.Mogę
cizostawićkota?
Nie,onjestnienormalny,corazbardziejnienormalny,
zawszebyłzresztąnienormalny.
Mamo,tojesthistoriamojegożycia.
Niemamczasunagłupoty.Tysięmatkąstarązajmij,
aniekotem!
Weźmiesz?Proszęcię!
Pamiętasz,cokotzrobiłmatcetwojegoojca?
Zagryzłją.
Niezagryzł,tylkojakspała,rzuciłsięnaniąiumarła.
Onabyłajegomacochą,mamo,pozatymtenkotjest
stary,niedobiegniedociebie,mamo.Mamo,proszęcię,
takmiżaltegokota,mamo,jagotakkocham,mamo...
DociociDanyzadzwoń.
DzwoniłamdoDany,alebyłozajęte.
Nowidzisz,niktniechce.
Aniechciałabyśumrzećrazemznim,żebyonciebie
zagryzł,atyjego?
Niesłyszę.
Mamo,błagamcię,chciałabym,żebyprzytobieumarł,
wdobrychwarunkach.Pokażeszmuzdjęcia,odznaczenia.
Będziefajnie.
Powtarzam:niewezmę.
Nieweźmiecię,powiedziaładokotaKlara.
Kotzłapałsięmałymiłapkamizabrzuszekizacząłbić
czarnągłówkąopodłogę.
