Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
52
CZĘŚĆ1
Elementykonfliktu
aktywnychwysiłkachzmierzającychdoograniczeniawzajemnejzależności.Takie
staraniaprowadządozmniejszeniawpływu,jakioponenciwywierająnasiebieina
swojedecyzje.Obiestronystająsięcorazmniejzaangażowanewrelację.Wiele
małżeństwzdługimstażemsłabnie,kiedypartnerzyzczasemcorazmniejodsiebie
oczekują.Częstojesttonaturalnakonsekwencjawynikającazograniczeniainter-
akcji.Współmałżonkowie,którzyniewzbogacająswoichcodziennychinterakcji
zpowodupresjiwywieranejprzezpracę,dzieciczyinneczynnikistresowe,odda-
lająsięodsiebie.Coraztrudniejpokonaćimbarierę,któramiędzynimiwyrosła.
Spiraleunikaniapojawiająsiętakżewinnychkontekstach.Dzieckoniewybranedo
drużynypiłkinożnej,któremówi:„Itakniechciałembyćwtwojejdrużynie”,
wycofujesię,podobniejakpracownik,którystwierdza:„Nieobchodzimnieto–
niechmniezwolnią,ktoichzresztąpotrzebuje?”
Podstawowadynamikawszystkichspiraliunikaniapolegana:
•
Ograniczeniubezpośredniejinterakcji.
•
Aktywnymunikaniudrugiejstrony.
•
Zredukowaniuzależności.
•
Pielęgnowaniuurazyipoczuciazawodu.
•
Skarżeniusięosobiepostronnejnadrugąstronękonfliktu.
Podczasgdycechąspiralieskalacjijestjawnewyrażaniekonfliktu,wwypad-
kuspiraliunikaniakonfliktudajesięmuwyrazwukrytysposób.Przynajmniej
jednastronausiłujewpłynąćnadrugą,zaprzestającwspółpracy.Jeślizezłościsz
sięnaswojągrupęroboczą,tomożeszwykorzystaćswójkońcowyraport,żeby
przysporzyćpozostałymczłonkomkłopotówzprofesorem.Każdaformaodma-
wianiaczegośosobie,którazależyodciebie,możemiećdlaniejnegatywneskut-
ki.Kiedysięwycofujesz,drugastronaniewie,czegochceszalbooczymmyślisz.
Częstomożeszusłyszećwtedypytanie:„Cosięstało?”,iodpowiadasz:„Nic”,
ukrywającwtensposóbnaszgniew,urazęlubrozczarowanie.
Możesiętowydaćdziwne,aleczasamiludziepotrzebujądestruktywnego
konfliktuwswoichrelacjach(Neimeyer,Neimeyer1985).Chociażosobyzze-
wnątrzmogąpostrzegaćspiraleeskalacjiiunikaniajakokompletnienegatywne,
stronykonfliktumogąuzyskiwaćcośwartościowegoztychprocesów.JeśliJohn
otwarciezmagasięzBillem,towtejsytuacjiimpasmożedaćJohnowipoczucie
władzyiwłasnejwartości:„Niebędęznimwspółpracował,bonigdyniewyba-
częmutego,cozrobił.Toszuja”.Jeślizaśstosujemywzoryunikania,tonasze
narzekanianaprzełożonego,pracownika,współmałżonkaczyprzyjaciela,mogą
budowaćbliskośćmiędzynamiasłuchaczem.Mążiżonamogąobojenarzekać
nasiebiewrozmowachzdziećmi,cotworzybliskąwięźmiędzyrodzicemadziec-
kiemwybranymdorolisłuchacza.Jednostkamożesięzablokowaćnapozycji
