Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
inacisnąłspust.Pistoletwystrzelił.Cienkastrugawody
trafiłaKrukaprostowpierś,moczącmarynarkę.
–Kurwa!–Krukwytrąciłmuzabawkęzdłoni.
Pistoletupadłpodstół,aSorkaczpopatrzyłzanim
smutno.
–PrzepprzepszamMyślałem,żespudłuję.
–Ztejodległości?–Komisarzwyciągnąłzkieszeni
chusteczkęhigienicznąiwytarłplamę.Wolałnie
myśleć,jakibyłskładtejwody.–Cozrobiłszwagier?
–Upadł.
–Postrzalezpistoletunawodę?
–Wyrżnąłsię,jaktoWiesiek.Zahaczyłoszafkę.
Notozabrałemmutelewizor.
–Nieratowałpanszwagra?
–Apoco?Zasnąłizacząłchrapać.Żemojasiostra
goniewypierprzepszamzatochrapaniezdomu,
tojaniewiem.
Krukprzyglądałsięleżącemupodstołempistoletowi.
Świetnarobota.Wyglądałjakprawdziwy.
–Pocopantargałtocośzesobądoszwagra?
–Dlabezpieczeństwa,przecież.
–Szwagierzgłosiłkradzieżtelewizora.
–Ajakżeto?–Sorkaczuniósłgłowęiznów
namomentodzyskałtrzeźwośćspojrzenia.Wyglądał
naszczerzeoburzonego.–Tomójtelewizor.
–Pańskitelewizor?
–Amój.Pożyczyłemimnaświęta,żebydzieciaki
miałygdzieoglądać.Aoni,kurwa,nieoddali.
–Mapanjakiśdowód,żetopańskitelewizor?
Fakturę,rachunek?
–Askądże!Tomójtelewizor,przecieżmówię.Pan
