Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
CzęśćI.Teoriekryminologiczne
Kryminologiapozytywistycznawypracowałaparadygmatbezwzględnieobowiązującyconajmniejdo
końcapierwszejpołowyXXwieku,poważniezakwestionowanydopieronaprzełomielat60.i70.XXwieku.
Dopodstawowychzałożeńtegoparadygmatunależąniewątpliwie:
Przyjęciedeterminizmu,czyliuznaniezapewne,żeczynyludzkie(zarównoczynyjednostki,jakizacho-
waniaspołeczne)mająswojekonkretneprzyczyny.Tkwiąonezjednejstronywewłaściwościachjedno-
stek,zdrugiejzaśwwarunkachspołecznych,ipozostajązesobąwrozmaitychinterakcjach.Przyczyn
przestępstwnależyszukaćwsplocietychczynników.
Przyjęcie,żezarównoprzestępca,jakiprzestępczośćczyprzestępstwomogąbyćprzedmiotem
naukowegopoznania,anietylkorozważańmoralizatorskich,wszczególnościmogąbyćprzedmiotem
badańempirycznych.Teostatnieniemusząszukaćpotwierdzeńdladeterminizmu.Jałowejestjednak
szukaniejakiegośjednegodecydującegoczynnikadeterminującego.Takiegopoprostuniema.Sens
maraczejbadanieroliposzczególnychczynnikóworazichwzajemnegowpływunasiebie,zewzględu
nałącznedziałaniekilkuczynników.
Przyjęcie,żeprzestępca(jakkolwiekdoprzestępstwazdeterminowany)różnisię(choćbyprzezzestaw
działającychnaniegoczynników)odnieprzestępcy,apopulacjaprzestępczaróżnisięodnieprze-
stępczejo
zjawiska(takżespołeczneizachowanialudzkie)
mająswojeprzyczyny,zatembadaniepowiązań
przyczynowo-skutkowychmiędzyzjawiskamijest
jednymznajważniejszychcelównaukowegopozna-
nia.Zakładając,żeczłowiekwswychdziałaniachteż
jestzdeterminowany,wierzono,wolnawolajest
fikcją,gdyżojegopostępowaniuprzesądzająnieza-
leżneodistotyludzkiejsiły.
Wramachnurtukryminologiipozytywistycznej
wyróżniasiętrzypodstawowekierunki:
biopsychologiczny;
socjologiczny;
multikauzalnyn
2.2.Kierunekbiopsychologicznynurtu
pozytywistycznego
2.2.1.Prepozytywistycznepodejściedoprzyczyn
przestępczości
Problematykaprzyczynprzestępczościwwymiarze
społecznymiprzyczynprzestępstwawwymiarze
jednostkiludzkiejoddawnabyłaprzedmiotemroz-
ważańfilozofiiiteologii,atakżeprawa.Przyjęcieza
dogmat,żeczłowiekmawolnąwolę(zob.rozdz.3),
znaczącoograniczałopolerozważań.Zresztą,doczasu,
gdywepoceoświeceniapostawionotezę,żelepiej
przestępstwomzapobiegać,niżzaniekarać(Monte-
skiusz,Beccaria),dociekanieprzyczynprzestępstwa
czyprzestępczościniemiałowiększegopraktycznego
znaczenia.Dlasurowegokaraniaznajomośćprzyczyn
przestępstwajestconajmniejdrugorzędna,oile
wogólepotrzebna.Zapobieganie,bezznajomości
przyczynzjawiska,któremusięchcezapobiegać,nie
wydajesięmożliwe.
JużwXVIwieku,zasprawąniemieckichustaw
karnych(szczególnieConstitutioCriminalisCarolina
z1532roku)dosądówwsprawachozabójstwa,dziecio-
bójstwaczyuszkodzeniaciałazaczętowzywaćbiegłych
medyków.Wmedycynie,opierającejsięnabiologii
iobserwacjikonkretnychprzypadkówpacjentów,
wsposóboczywistyakceptowanybyłdeterminizm.
Zakładano,żeterapiaprzyniesieskutek,wprzeciw-
nymrazieniemiałabysensu.Myśleniewkategoriach
przyczynowo-skutkowychułatwiałoświadomeczy
nieuświadomioneprzyjęciedeterminizmu.Pojawie-
niesięwprocesiekarnymprzedstawicielimedycyny
zichdeterministycznympodejściemdootaczającego
światawdłuższejperspektywiemusiałozacząćoddzia-
ływaćnainnegałęzienauki.Oileniekoniecznieod
razuwpłynęłonaświatopoglądprawników(szkoła
klasycznawprawiekarnymdotrwaładopoczątków
XXwieku),towywołałozainteresowaniesięlekarzy
fenomenemprzestępstwaiprzestępczości,któreto
zainteresowanieopartebyłonabiologicznymspoj-
rzeniunaświat.Równieżcorazpełniejszepozna-
wanieczłowiekadlacelówleczniczych,obejmujące
jegoanatomię,fizjologię,azczasemtakżeprocesy
psychiczne,umożliwiałopodjęciepróbwyjaśnienia
ludzkichzachowań,wtymprzestępczych,wkatego-
riachprzyczynowo-skutkowych.
Frenologiabyłaniewątpliwiejednązpierwszych
teorii,którapróbowaławyjaśnićzwiązekmiędzy
naturączłowieka(takżenaturąprzestępczą)abu-
dowąikształtemjegomózgu.Twórcątejteoriijest
FranzJosephGall(1758–1828),Austriakwłoskiegopocho-
dzenia,któryswojepodstawowedziełopt.Anatomie