Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wcyrkuprzedzapowiedziąjakiegośzapierającegodechwpiersiach
numeruwrodzaju„skokuśmierci”,tometaforaAnderssonajest
doskonalecelna.Takibębnowypomrukmożebyćbowiem
wprowadzeniemzarównodokomicznegoprzedstawienia,jakido
naprawdęryzykownychpopisównalinie–abłazeństworaz
niebezpiecznejekwilibrystykijęzykowejiintelektualnejwpowieścinie
brakuje.Jejtragikomizmzresztąmiejscamiprzybieraczęstoiście
beckettowskicharakter,aMulliganszybkonazywaStephena
komediantem(samJoycepowiedziałkiedyśprzystolikuwParyżu,
zapewnezlekkąprzesadą,żenienapisałwUlissesienaserioani
jednejlinijki).Telemachniejestjednakgłosemżadnegopojedynczego
instrumentu–iwżadnymrazieniejestteżkakofoniczny,choć
rozdziałtenbudzizupełniepoważnąpokusę,abyporównać
godostrojeniainstrumentówprzezorkiestrę(coupodobniagonieco
dosłynnegopoczątkowegofragmenturozdziałujedenastego,
Syren).Atodlatego,żekryjewsobiejużwiększośćmotywów,
elementówformalnychisymboli,zjakichzbudowanyjestcałyUlisses
(„uzurpator”odnosisięteż,międzyinnymi,doBoylana,kochanka
MollyBloom),iwprzybliżeniumożnagotraktowaćjakoobrazcałości
wminiaturze,chociażtakieholograficzneokreśleniedałobysięodnieść
jeszczedoconajmniejjednegoepizodu,BłędnychSkał.
Owatragikomicznacałość(chybajednakzlekkąprzewagą
komizmu–jednoznajpopularniejszychgenologicznychokreśleń
Ulissesapowiada,żetokomicznypoematepickinapisanyprozą)
wznosisięnaczterechpodstawowychźródłowychfundamentach
intertekstualnych:naHomerze,Dantem,BibliiiShakespearze.
Nodobrze,a„oczymtojest?”.Ba…Natakniefrasobliwiepostawione
pytaniewprzypadkurówniewieloznacznegoizłożonegodzieła
otwartego,jakokreśliłjeUmbertoEco,nieuzyskamyjednej
odpowiedzi,chociażniezliczenikomentatorzyzmagająsięznią
wniezliczonychksiążkachiartykułachjużodbliskostulecia.Istnieją
