Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wirwodnyzawładnąłtartaną,sprawił,iżpoczęła
kołowaćniczymjakibąk,iwyrzuciłjąpozakipiel.Bezan
[5]
ibukszpryt
[6]
zostaływyrwane,atrupmajtkawyleciał
przezburtę.
JedenzdrzewcówupadłnaAnacharsisaiuderzył
gowkark.
Straciłonświadomośćnajakiśczas,akiedyodzyskał
zmysły,nieznajdowałsięjużprzysterze,leczuczepiony
byłkikutamasztu.
Odtejchwiliniedostrzegałjużwyspy,którąogarnęła
mgła,niowychohydnychunoszącychsiępostaci,
ajedyniejakąśszkaradnątwarz,którachyliłasięnad
nim.
Razjeszczekrzyknąłprzerażonywidokiemokrutnych
oczuiobwisłychwarg,leczchwilępotemzdałsobie
sprawę,żeniemapowodu,bysięichobawiać,gdyżbyły
częściągalionu
[7]
,rzeźbywielcepaskudnej,leczbezzłych
zamiarów.
Górowałaonanadwysokądziobnicą
[8]
żaglowca
wznoszącąsięnadbakburtątartany;pochwiliFena
dostałasilneuderzenieostrzemdziobuizatonęła.
Znadpływającegookrętuzauważonojednak
marynarza,azręczniedzierżonychwytakwyrwał
gozsidełmorza.
Anacharsiscierpiałnadwyraz.Miałkilkazłamanych
żeber,okrutniebolałygobiodra,awłosyibrodaociekały
krwią;uśmiechpojawiłsięjednaknajegotwarzy,gdy
leżałjużnakoiwciasnejkabinieoświetlonejlampą
nakardanie.Staliprzynimjacyśmężczyźniigawędzili
międzysobą.
Jedenznich,potężnybrunet,zzagubieniemnatwarzy
drapałsięwswojąpokaźnączarnączuprynę.
