Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zamiary.Imimożejużwcześniejobserwowałgowten
sposób,tymrazemAntekpoczułsięnagiizawstydzony
dotegostopnia,żeowinąłsięciaśniejszlafrokiem.
–Jatylkochciałem…–zaczął,aleKonradwszedł
muwsłowo:
–Ustaliliśmy,żejeślichceszzemnąpodróżować,nie
będzieszwtykałnosawnieswojesprawy.
–Poprostuzastanawiałemsię,czywcześniejcoś
jeszczecisięstało–wytłumaczyłsięMoskalijakzwykle
niewiedząc,kiedyskończyć,palnął:–Botocośnatej
kurtcetokrew,prawda?
–Antek…–powiedziałostrzegawczogangster.
–Chcesz,żebymzostawiłciętutajznieopłaconym
rachunkiemzahotel?
–Nie,nie…–odparłpośpiesznieMoskal,unoszącręce
wgeściepoddaniasię,izaryzykowałbardzolekki
uśmiech.–Jużniedopytuję.Powieszmisam,jakbędziesz
chciał.
–Dziękujębardzozaprzyzwolenie–mruknął
mężczyzna,akącikijegoustlekkodrgnęły.
Antekjednakzauważył,jakGronczewskiwostatniej
chwilipowstrzymujecisnącysięmunaustauśmiech.
WjegotowarzystwieKonradowizdarzałosiętoniezwykle
często.Takjakbyniechciałmupokazać,żejegożarty
naniegodziałająalbożewogólemapoczuciehumoru.
–Myślałem,żewłożysztędługą,różowąsukienkę,
którądzisiajkupiłeś–powiedziałzato,zmieniająctemat,
kiedywskazałbrodąnakoszulę.
Moskalposwojemuwzruszyłramionami.
