Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
DuBellayiRonsardaświadczą,żebardzocenilitegoFlamandaibyliznimwbliskich
stosunkach.Przyjaźniądarzyłgorównież,nietylkojakowychowawcęswoichdzieci,
lecztakżejakoniepospolitegoerudytę,JeandeMorel,wpływowy,bopiastujący
kolejnowysokieurzędyhumanista,uktóregobywałRonsard,dużomuzawdzięczający,
iDuBellay
23
.Dzisiejszystanbadańnadepizodemparyskimniepozwalawątpić,że
PierredeNolhaczebrałdlatejkwestiicennymateriał.
WtrzylatapóźniejWładysławFolkierskiprzedstawiłczytelnikom„Revuede
LittératureComparée”swojąkoncepcję„marotycznej”formysonetówzFraszek,
wyłożonąjednocześniew„PrzeglądzieWarszawskim”,iusiłował,powołującsięna
Windakiewicza,ukazaćnaszegopoetęjakonajbliższegoPlejadzie
24
.Wroku1925
wystąpiłprofesoruniwersytetupoznańskiegoJacquesLanglade,francuskibadacz,który
miałtrwalezapisaćsięwbibliografiiKochanowskiego
25
.Tenreferat,choćniezręcznie
tłumaczony,wykazywałdoskonałąznajomośćpolskiejliteraturyprzedmiotu.Langlade
poddałszczegółowejanalizieelegięłacińską(III,8)inapodstawieinformacjipodanych
przezNolhacawysuwałhipotezę,żejejautor,bawiącweFrancji–wlatach1555–1559
–„zaprzyjaźniłsięwtedyzgandawczykiemKarolemUtenhove,żeuczęszczałdodomu
JanadeMorel,nakursaDorataiPiotradelaRamée”.Niewątpliwąrzecząjestpozatym,
konkludowałposzczegółowejanaliziekontekstuśrodowiskowegoizbieżnościelegii
ztematykąRonsarda,żeKochanowski,„spotkawszyRonsarda,przejąłsięgłębokim
podziwemdlaniego,żesłuchałpełenzdumieniajegopieśniwjęzykunarodowym,że
lubowałsięzwłaszczawjegowielkichpoematachreligijnychipatriotycznych(zwyjątkiem
możepoezjierotycznej),wreszcieżezżalemopuszczałFrancję”.Jakwiadomo,niebawem
zaosobąKarolaUtenhovewypowiedziałsięStanisławKot–któryartykułuLanglade,anie
zauważył–ihipotezętępopieraJanuszPelc,wykorzystującjeszczebogatszemateriały
26
.
Wroku1928WłodzimierzBugielopublikowałantologięprzekładów,gdzie
znalazłosięjedenaściepieśni,fragmentSatyraisiedemtrenów,wszystkowpostaci
odstręczającej,gdyżtłumaczniewidziałróżnicymiędzyformąpoetycką,niedbałą
proząiprozaizmem
27
.Jubileuszowyrok1930przyniósłzatokilkafrancuskich
artykułówpoważnieinformujących
28
.ZasadniczydlaFrancuzówproblemsztuki
23
P.deNolhac,Ronsardetl’humanisme,Paris1921,s.210,67,175,217,215n.,170n.
24
W.Folkierski,RonsardetlaPologne,„RevuedeLittératureComparée”IV,1924,s.443n.
25
J.Langlade,KochanowskiiRonsard.ReferatwygłoszonywpoznańskimTowarzystwiePrzyjaciół
Nauk,„KurierPoznański”1925,nr80i86.
26
J.Pelc,JanaKochanowskiegowycieczkadoFrancji,„PracePolonistyczne”,S.XXXII,1976,s.93
nn.iJanKochanowski.Szczytrenesansuwliteraturzepolskiej,Warszawa1980,s.40n.
27
V.Bugiel,Lesgrandspoètespolonais,Paryż1928.TrenV(s.67–68).„Toutejeune,unepousse
d,olivier/Dansunvergerépais,sansfeuilles/Nirameaux,monte,tigeminceetlisse,/Verslecielbleuet
lesoleilclair./Etvoilàqu,unjardinierinattentif/Enextirpantlesroncesetlesvoracesorties/Lacoupe
sanslavoir.Elles,affaisseet,privéedeforces,/Tombeauxpiedsdesamère./Lemêmemalheurarrive
àmonUrsule,/Quicroissaitdevantlesyeuxdesesparents./Peuélevéeau-dessusdusol,ellefut/Tuée
parlesoufflevenimeuxdelamort/Ets,abattit,inaniméeànospieds.OméchantePerséphone,
/Commentas-tupuavoirladuretédefairecoulertantdelarmes?”
28
I.Chrzanowski,Kochanowski,l’homme,„RevuedesÉtudesSlaves”,R.X,1930;J.Langlade,
Kochanowski,humaniste,ibid.;S.Windakiewicz,LeRenvoidesambassadeursgrecs,„PologneLittéraire”
1930,nr43–45;H.deMontfort,Unchef-d’œuvreignoré:l’artdramatiqueauXVI
e
siècle,„Comœdia”6VI
1930.
9
