Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pozaramamiilokalizacjąpaństwa(transnarodowe,
bezpaństwowe,diaspory)domagająsięnowego
odczytaniaistniejącychzasobów(np.archiwumEllis
Island,archiwówpaństwowych),wpisaniadonichswoich
narracjilubtworzenianowycharchiwów.Praktyki
terzadkomającharakteroficjalny,częściej
społecznościowylubartystyczny;coznaczące,
wymienionegrupyposługująsięteżinnyminiżpismo
formamiekspresji,bardzoczęstowykorzystując
metodologięhistoriimówionej,któradziśmożebyć
natrwałearchiwizowanadziękitechnologiom
reprodukcji,fotografiomifilmom.Tytułemprzykładu
przywołaćmożnaprojektkurdyjskiegoarchiwum
autorstwaSusanMeisel(http://akakurdistan.com),
krytykęprocesuustanawianiapaństwaIzraelprzezArielle
Azoulay,opierającąsięm.in.nanowymodczytaniu
fotograficznegomateriałuarchiwalnego(wystawa
Act
ofState1967–2007.PhotographedHistoryofthe
Occupation
)czyprojektArabImageFoundation
realizowanyprzezAkramaZaatariego,tworzącego
archiwumzapisówfotograficznychzeŚrodkowego
Wschodu.
ArjunAppadurai(2003),badającyobiegimodelkultury
wdobieglobalizacjiinowychmediów,kiedy
toruchomeiruchliweobrazyróżnegorodzajutrafiają
dogrupispołecznościwruchu,podkreślaznaczenie
migracjidlaprzedefiniowaniaarchiwów:pamięć
migrantówjestpamięciąutraty,atakżepamięciąbez
miejsca,niejakowykolejonązprzestrzeni,poszukuje
zatemnowychform.Appudaraiprzeformułowujeteż
czasowośćarchiwumskorodokumentzyskujeswój
statusdopierowefekcieuprzedniegozdefiniowana
(„interwencji”),toarchiwumjest„metainterwencją”
idotyczytyleżpamięci,cowyobraźni.Jestbowiem
formąantycypacjizbiorowejpamięci(„dążeniem,anie
przypomnieniem”,tamże:16).Współczesnearchiwa,
zwłaszczacyfrowe,pozwalająnazwrotkukulturze
popularnejipamięciindywidualnejoraznieoficjalnej,
atakżenanowodefiniująrelacjęmiędzypamięcią