Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
W¶ęp
etdenégocierdestransferts.Lenompropreremplitunefonctionfondamentale,
quasi-déictique,dedésignationdirected’unréfèrent(censéêtreunique)àl’aide
desphonèmesspécifiquesd’unelangue;cettefonctionleplacehorsdulexique
alorsqu’ilfaitpartiedelalangue;c’estcettefonctionquinécessitesapréservation
entraduction(ł).LapréservationduNpr[nompropre]entraductionluiconfère
unefonctiondemarqueurethnolinguistique,quirelevédelacouleurlocalmais
quifonctionneégalementcommerévélateurdedegrésdetoléranceplusoumoins
élevésàl’égardd’uneprésencelinguistiqueautre1.
Naogółpodkreślasięasemantycznośćnazwwłasnychiichfunkcję
identyfikacyjną.WBibliijakwwielutekstachliterackichzajmu-
onewyjątkowąpozycję.Trudnoustalićpochodzeniewieluznich,
majązłożonąstrukturęiwielokrotniepełniąfunkcjęsymboliczną.Za-
gadnienietowiążesięzcharakteremiprzeznaczeniemsamegotekstu.
Ideowawymowabiblijnychnominapropriawynikarównieżzwła-
ściwościjęzykówsemito-chamickich,którewykazujątendencjędo
tworzeniagiersłownychiróżnegorodzajukalamburów,aponadto
charakteryzująsiębogatąsynonimikąirozbudowanymimożliwościa-
miderywacyjnymi.Wodniesieniudoonomastykonutekstubiblijnego
szczególnieaktualnywydajesięsądJeanaMolino(1982,10):
Toutpeutêtrenompropre.Cequisignifiequelenompropren’estpasseulement
unnom,maispeutaussibienêtreunequelconquepartiedudiscours,unephrase
quelconquentranslatée”(ł)etjouantlerôledenom.Onconnaitdenombreuses
languesdanslesquellesunephrasecomplètepeutservirdenompropre(ł),et,
parailleurs,aucuneespècedemotn’estexcluedelatransformationennom
propre(ł)2.
1
nSądonieprzeumaczalnościnazwyasnejsytuujuejakoprzeszkodę,
nieprzekraczalnągranicę,jednakże,biorącpoduwagęprawdziwąistotęnazwyiistotę
tłumaczenia,sprawawyglądainaczej.Celemprzekładujestdostarczenieekwiwalen-
tutekstuprzypomocyinnegojęzykaniżten,wktórympowstałtekstpierwotny(ł).
Tłumaczeniejestkontaktemjęzykówikultur,jestokazjądoobserwacjimożliwości
inegocjowaniatransferutreści.Nazwawłasnapełnifunkcjępodstawową,quasi-
deiktyczną,polegającąnabezpośrednimoznaczeniureferenta(teoretyczniejed-
nostkowego)przyużyciuskładającychsięnaniąfonemówwłaściwychdladanego
języka.Funkcjatalokujenazwępozaleksyką,alewobrębiesystemujęzykowego,
ipodlegaochroniewprzekładzie(ł).Ochronanazwywłasnejwprzekładziepozwa-
lazachowaćjejfunkcjęwskaźnikaetnolingwistycznego,którynietylkoprzywołuje
kolorytlokalny,aledziałarównieżjakowyznacznikwyższegolubniższegostopnia
odpowiedniościmiędzynazwąajejekwiwalentem”(tłum.własne).
2
nWszystkomożebyćnazwąwłasną.Cooznacza,żejestniąnietylkokonkret-
nanazwa,aletakżejakakolwiekczęśćdyskursu,dowolnewyrażenie»tłumaczone«
(ł)ipełniącerolęnazwy.Istniejąlicznejęzyki,wktórychcałezdaniemożepełnić
funkcjęnazwywłasnej(ł),cowięcej,żadnafunkcjawyrazunieuniemożliwiamu
przekształceniasięwnazwęwłasną”(tłum.własne).
15