Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tylkoLeoiSeb,prawiezawszewyłączniewgodzinach
pracy.Teraznierozpoznałamnumeru,alebyłateż
wiadomośćwpoczciegłosowej.
Pamiętamtengłos.Zmienionyprzezsetki
wypalonychpapierosówihektolitrymocnejkawystał
siębardziejchrapliwy,alewiem,dokogonależy,
bokiedyśnieźleznałamtegodziennikarza.
–Noraprzepraszam,zapomniałem,żeprosiłaś,
bynigdynieużywaćtwojegoprawdziwegoimienia.
Kurwa.Azatem,Mario,cholernietrudnobyłocię
znaleźć.Mamnadzieję,żeuciebiewszystkogra.
Toawaryjnasytuacja,inaczejniezawracałbymcidupy.
Muszęcicośpowiedzieć,aletoniejestrozmowa
natelefon.Spotkajmysięjutrorano,wmiejscu,
wktórymwidzieliśmysięostatnio,pamiętaszgdzie?
Przyjdź,toważne
Wiadomośćurywasięnagle.Albopadłamubateria,
alboskończyłsięczasprzeznaczonynanagranie.
Chociażrozmówcaniedokończyłostatniegozdania,
wiem,żebyłotamostrzeżenie.Odsłuchujęwiadomość
kilkarazy,apotemopadamnajedenzfoteli
zostawionychprzezpoprzednichnajemców.
Bojęsię,zadużosięostatniowokółmniedzieje.
NajpierwtelefonodEveretta,terazoddziennikarza.
Wyglądanato,żeprzeszłośćzaczynasięomnie
upominaćidepczemipopiętach.Skrobiepazurem
wwiekotrumny,wktórejjąkiedyśpochowałam.
Inagleczuję,żepoprostumuszęsięnapić.
