Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Onudzieogólnie
15
monotonnychokolicznościach,potrafiączymśsięzająć.Jesteśmyzatemwróżnym
stopniupodatnilubodporninanudę,comożewynikaćzarównozbilansunaszych
wcześniejszychprzeżyć,jakiztemperamentalnychpodstawnaszejosobowości.Wiele
zależyodsubiektywnegopojmowaniaobiektywnychwarunków.Osobyróżniącesię
określonymnastawieniem(np.ugruntowanymkilkuletnimnieprzystępnyminudnym
nauczaniemfizykibądźprzeciwnie:nauczaniemprzystępnymizajmującym)lub
układemcechosobowości(np.towarzyscyiaktywniekstrawertycywodróżnieniuod
małoaktywnychinietowarzyskichintrowertyków)inaczejmogąpostrzegaćiinter-
pretowaćwarunkiśrodowiskowe,wktórychsięznalazły.Wkonsekwencjimogąsię
nienudzićlubnudzić,itozróżnąsiłą.
Przytejsposobnościwartozdyskredytowaćobiegowypogląd,zgodniezktórym
nudząsięgłównie,oileniewyłącznie,ludzie...nudni.Badania,októrychbędzie
mowawdalszychrozdziałach,pokazują,żetakniejest.Szczególnąwrażliwością
nanudęcechująsięosobyżądnewrażeń,głodnestymulacji,towarzyskieiaktywne.
Owszem,zazwyczajwiodąoneżyciepełneprzygódinieodczuwająnudy,alena
przykładwspecjalniezaaranżowanejweksperymenciesytuacjiwymuszającejmono-
tonięirutynę,przybrakumożliwościwyjściapozanarzuconewarunki,towłaśnie
takieosobysilniejprzeżywająstannudyniżosobyomniejszymwigorze,wrażliwsze
emocjonalnieiraczejzamkniętewsobie.Teostatnielepiejtolerująnudęocharakterze
deprywacji(czyliniemożnościzaspokojeniapotrzebżyciowych),cooczywiścienie
znaczy,żesąwtedyszczęśliwe.Mniejsięjednakmęczą.Nabokuzostawiamsprawę
tego,żeokreśleniekogośmianemosobynudnejjestconajmniejkontrowersyjne
orazwdużymstopniuzależyodcharakterologicznychpreferencjiiintelektualnych
możliwościautoratakiejniepochlebnejoceny,którabardziejspełniafunkcjępejora-
tywnegoepitetuniżsensownegopojęciazjęzykanauki.Mówiącnajprościej:ktoś
możewydawaćmisięnudny,alesobiesamemunieikomuśinnemurównieżnie.
Możenawetwydawaćsięfascynujący.Ktoślubcoś.Gleboznawstwomnienudzi
(mnienawetniektóredziedzinypsychologiinudzą).Ajakiegośgleboznawcęnie-
chybnienudzipsychologia.Imamyremis.MariaPleskaczyńska(2016)nazywato
pierwszym–zdziesięciu,którewyodrębniła–paradoksemnudy.Morałzniego
prosty:nudamawsobieelementinterpretacjiioceny.Kontynuujączaśrozpoczęte
porównaniazodwracaniemperspektywy,dostrzeżemyito,że–jeśliwmiaręsze-
rokozakroimysweposzukiwania–zawszesięznajdziektoś,ktobędzienudziłsię
wnaszymtowarzystwie.Zpewnościątobardzostrasznei...nieuniknione,jednak
naderłatwodajesięprzeżyć.Żyjemywszakże(ciekawedlaczego...chybajużwiemy,
patrzpierwszyparadoks).
Rutynaimonotoniapowtarzanychczynnościlubzdarzeńtocoś,coodrazu
przychodzidogłowy,kiedypomyślimyonudzie.Czyjednakniemożnarozwa-
żyćteżbiegunowoprzeciwnychwarunkówśrodowiska:przeładowaniazłożonością
bodźcówmałoatrakcyjnych,leczwymagającychnabieżącoreagowania?Czegoś
wrodzajustresuinformacyjnego,przestymulowania,wielozadaniowości?Mogłoby
tobyćznamieniemnaszychczasów.Generalizującbowiem,średnipoziomzłożoności
wykonywanychczynnościzawodowychbardzowzrósłwciąguostatnich50–70lat.
Bardziejskomplikowane,dlaniektórychludziiwpewnychwarunkach,możeznaczyć:
