Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Onudzieogólnie
25
przeżywaniadziejów,ludzkiegolosuiświata.Ludzitakpłytkich,żezdolnychdo
nudzeniasięokrutniewobliczukosmicznegodramatu,zpewnościąwyleczytroska
oto,by„krawatmiećśliczniezapięty!...”.Każdemuwedle(jego)miary.Wdatowa-
nymnieściślenaokresprzed1862rokiemwierszuTymczasemmamywizjęwiecznych
powrotów(wduchu:nihilnovisubSole)idaremnegoczekanianaowocemniema-
negopostępu–istnąkaruzelęnudydoprawionądrwiną(zSzekspirowskiego„allthe
world’sastage”zrobiłosiężycie...wantrakcie):
[...]
2
PrzechodząiEpoki,
Aczasliczysięnanie,
Leczmojedni–toodwłoki.
Latamoje–czekanie...
3
Cóżsięjużniewracało,
Odkądnaświattenpatrzę?–
Rzeczywistościącałą
Jestżeentr!actewteatrze?(Norwid,1980).
Wśródinnychpolskichpisarzydoskonałeujęciedekadenckiegoimpasutwórczego
wśrodowiskubohemyartystycznejfindesiecle!u,iluzorycznościeskapizmuwsilne
doznania,paraliżuwoliiprzewlekłejnudysączącejsięzbrakupoczuciasensuwłasnej
egzystencji(izatruwającejżycie,anawetskłaniającejkusamobójstwu)dałWacław
Berent(1903/1994)wPróchnie.Jednazważnychpostacipowieści,Kunicki,mówi:
[...]więcczymże,czymmamsiębronićprzeciwtemusmokowiwszystkichimproduktywów,
conamnienałaziiziewamiwtwarzsmutkiemżycia,nudą,pustką...Otak,pustką!
Zresztą,nie!Jaciąglejeszczenieotymmówię,comidolega.Mniedławi,oczadza,dusi
poprostuniesmak,obrzydzenieiwstrętdowszystkiego!(Berent,1994,s.79).
Czyżtoniepełnoobjawowetaediumvitae?Pytanieretoryczne.Śmiertelneznu-
dzenieżyciemiwielkomiejskąrozrywkąpustychwewnętrznieludzi,którychnie-
szczęściepowiększaostrasamoświadomość(iktórzymoglibybyćliterackimiboha-
teramizarównoBerenta,jakiBaudelaire’a),wyraziłwprostmodelowoJanLechoń
(1924/1995)wutworzebeztytułuztomuSrebrneiczarne,którycytujęinextenso:
Conoc,gdyjużnasnudabezbrzeżnaogarnia,
Gdyczczośćjałowąwmyśli,wsercupustkęmamy,
Wypluwanasnamiastoknajpalubkawiarnia
Ibłądzimybezcelupozamknięciubramy.
Apotem:łomotanie,czasempółgodzinne,
Nimwreszciestróżzaspanyobudzićsięraczy.
Imyśl:zabłądzićwkońcuprzeddrzwijakieśinne,
Coprowadządo„Lepiej”lubchoćby„Inaczej”(Lechoń,1995,s.57).
