Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Proszęnasnachwilęzostawić–rzekłGabriel.
–Tylkoproszęmiećnauwadzeto,oczymmówiłem
–przypomniałlekarz.
Wyglądałatakniewinnie.Byłapięknanawetwtakim
stanie.
Gabrielprzypomniałsobie,jaktrzymałjąwobjęciach
podczaswalkizdemonaminapolanie.Wtedyczuł
tosamo.Traciłją.
Podszedłwolnoiusiadłnabrzegułóżka.
–Mojaukochana…Mójskarb…–Pogłaskał
jąpopoliczku.–Cojazrobiłem?Wyjebanemamnainne
laski.Miałaśracjęztymhospicjum.Byłemjakpieprzony
ojcieczKalkuty…
Wziąłjejdłoń,przytuliłdoswojejtwarzyipocałował.
Byłwycieńczonypsychicznie,alepełenwiary.
–Kochamcię.–Łzypopłynęłymupopoliczkach.
Położyłswojądłońnajejsercuizamykającoczy,czuł
jegodelikatnebicie.Chciałjejprzesłaćenergiężycia.
Pochwilipoczułciepło,awrazznimwiększyspokój.
„Rozkochajjąnanowo.Zrobiszto.Wierzęwwas”
–usłyszałwmyślach.
Czyjaśdłońwylądowałanajegobarkuimężczyzna
poczułwsparcie,jakdawniej.ArchaniołMichałstałprzy
nim,aprzyłóżkuMariimodliłasięLadyHope.Razem
mieliogromnąmoc.
WsalirozbłysłoświatłoiwokółMariipojawilisię
wszyscyjejduchowiopiekunowieianioły,którzyzaczęli
sięzaniąmodlić.Byłotomagiczneipiękne.Gabriel
siedziałnałóżkunapełnionywiarą.Nagleśw.Michał
