Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięserdecznie.–Jestpanogromnymskarbemdlanaszej
parafii.JestpanMistrzemPożegnań!
Chociażtataniedałtegoposobiepoznać,pochwała
duchownegowieledlaniegoznaczyła.Wziąłjąsobie
dosercatakbardzo,żetamtegodniaobiecałsobienigdy,
aletonigdynieopuścićżadnegopogrzebuwStarejLipie
–choćbyzmogłagonajgorszagorączka,choćbyzłamał
wszystkieręceinogi,atakżekażdąinnąkość,którądało
sięzłamać.PrzyrzekłprzedBogiemiszpadlem,
żewłasnoręczniezakopiekażdego,ktozostanie
pochowanynatymcmentarzu,iażdotamtegodnia
udałomusięwytrwaćwswoimprzyrzeczeniu.
Botamtegopamiętnegodniaporazpierwszy
odpiętnastulattonieMistrzPożegnańwziąłdorękistary
szpadelizasypałnieboszczykaziemią.
TamtegodniatoMistrzPożegnańbyłtym,którego
zasypano.
DRUGIOKRUCH
CórkaMistrzaPożegnań
Przyglądałamsię,jaknowygrabarzzasypujetrumnętaty
ziemią.
Mójwzrokcochwilęzatrzymywałsięnazupełnie
nieistotnychszczegółach,chłonącjeniecozbyt
łapczywie:
Grudkiziemi,któreprzykleiłysiębutówobcego
mężczyzny.Brudnamedycznamaseczkaniedbale
nasuniętanajegousta–itylkousta.Biała,plastikowa
reklamówkawciśniętapodstarącmentarnąławkę.Fałdy
sutannyksiędzaproboszczałopoczącejakflagaprzy
gwałtownychpodmuchachwiatru.Czerńmateriału
kontrastującaznaiwnązieleniądrobnychlistków,
seledynowąwmiękkimblaskukwietniowegosłońca.
Świeżepąkinapróżnoobwieszczałynoweżyciewtym
ponurymkrólestwieśmierci.
Detali,któreprzykułymojąuwagę,byłoznacznie
