Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
13
Wchwiliobecnejwciążtrudnojestustalić,jakiprocentdiagnozDAT
jestnietrafny,alewszystkowskazujenato,żeconajmniej25%.Wieluztych
pacjentów-choćznówtrudnoodokładnedaneliczbowe-cierpinajedną
zchoróbwłączonychdokategoriinazwanejprzezwybitnegokanadyjskie-
goneurologaineuropsychologaA.KerteszakompleksemPicka(Kertesz,
Munoz1998).Cechącharakterystycznątychchoróbneurodegeneracyjnych
jestwystępowanieprocesuzwyrodnieniowegotylkowprzednimobszarze
mózgu,tzn.wpłatachczołowychi/lubskroniowych,przywzględnymza-
chowaniupłatówciemieniowychipotylicznych,jakrównieżzajęciejąder
podkorowych,któretozjawiskonazywanejestczasamizanikamiogni-
skowymilubpłatowymi(ang.focalatrophy,lobaratrophy).Ponieważ
wskładtejkategoriiwchodząchoroby,którewykazująróżnorodneobrazy
kliniczneineuropatologiczne(icogorsza,obrazyteczęstoniekorelują
zsobą),trudnoustalićjedną,powszechnieprzyjętąnazwędlacałejgrupy,
aproblematykaterminologiipozostajeniemałymwyzwaniemdlaneurolo-
gów,neuropatologów,psychogeriatrówineuropsychologów.
Wniniejszejpracybędęużywałterminu„otępienieczołowo-skroniowe”
(ang.frontotemporaldementia,wskrócieFTD),jakonajbardziejogólnego,
choćnależynadmienić,żeniektórzyautorzyużywająokreśleniaFTDwod-
niesieniudojednegotylkowariantuotępienia,całąkategorięzaśnazywają
zwyrodnieniempłatowymczołowo-skroniowym(ang.frontotemporal
lobardegeneration,wskrócie:FTLD),innizaś-kompleksemPicka.Do
grupytejzaliczanisąjednakciautorzy(głównieneuropatolodzy),którzy
dysponująwynikamibadańpośmiertnychpacjenta.Wobeccałejzłożoności
problematykiiterminologiiniedziwifakt,żewpraktycecodziennejnie-
wielewiadomonatematchoróbzkompleksuPicka,awiększośćpacjentów
otrzymujediagnozę:podejrzeniechorobyAlzheimera.
PewienprocentpacjentówzFTDwzwiązkuzwystępującymizaburze-
niamizachowania,dominującymiwobrazieklinicznymjużwewstępnej
faziechoroby,trafianiedogabinetuneurologa,leczdopsychiatry,który
nierzadkowidziobjawywkategoriachchorobypsychicznej,czasamidepre-
sji,czasamipsychozy.Dokładnąliczebnośćtakichpacjentówtrudnoustalić,
gdyżwwieluprzypadkachmożnasięniezorientować,żepacjentwszpitalu
psychiatrycznym,którydziwniesięzachowuje,niejestpsychiczniechory.
Pacjentzniezdiagnozowanąchorobąneurodegeneracyjnąleczonypsychia-
trycznienaschizofrenięlubdepresjęniebędziemiałkorzyściztegolecze-
nia,amogąmunawetgrozićpoważnepowikłania,gdyżjakpowszechnie
wiadomo,lekipsychotropoweniesąobojętnedlaorganizmu,szczególnie
wtedy,gdywrzeczywistościzachodzącewmózgutegopacjentazmiany
mającharakterorganiczny,aniepsychodynamiczny.
JakstwierdzaKertesz(2005),wielupacjentówzFTDjestźlezdiagnozo-
wanychitymsamymźleleczonych.Zewzględunawystępującezaburzenia
zachowanianajczęściejsąonidiagnozowanijakochorzypsychicznie,przy
czymdużozależyodtego,wjakimwiekujestpacjentorazdojakiejprzy-
