Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
teżjakośtaksięnazywała…Nora?),lekkosię
zawstydziła.
–Niespodziewałamsiętunikogootejporze.
–Błąd–powiedziałemwymownie.–Właśnieotejporze
powinnaśbyćczujna.Różnetypykręcąsięponocach.
–Naraziewidzętutylkociebie–odpowiedziała
zadziornie.Skierowałaswojekrokiwstronęulicy.
–Wracasznapiechotę?Możeciępodwieźć?
–Nietrzeba,zarazmamnocnyautobus.
–Niedajsięprosić.–Uruchomiłemdołeczki
wpoliczkach.Tak,wiem,żejakieśpółgodzinytemu
pieprzyłeminnąpanienkę.
–Alebędziesztrzymałrączkiprzysobie?–zapytała,
lekkomrużącoczy.
–Oczywiście.–Udałemoburzenie.–Niejestemjakimś
namolnympodrywaczem.
Roześmiałasięperliścieipodeszładoauta.
–Comiałoznaczaćtenchytryuśmieszek?
–Wsiedliśmydoauta.Zapięłapasyiodpowiedziała:
–Masztuniezłąreputację.
–Niewierzwanijednosłowo.Ktokolwiekicokolwiek
cinaopowiadał,kłamał.–Odpaliłemsilnikiruszyłem
powoli.–Nieznajdzieszwtymmieścieporządniejszego
facetaodemnie.
–Zapewne–rzuciłazprzekąsem.–Skręćprzy
Fairmount.
–Nieciekawadzielnica–powiedziałem,zanim
