Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Przecieżbyliśmyuwszystkichnajlepszychspecjalistówwkraju,
którzyzgodniestwierdzili,żenicciniedolega–przypomniałem
ipocałowałemjejczoło.–Tokwestiapsychiki.Tobariera,którą
wkońcuprzełamiemy,aledotegotrzebaczasu.Załamanieniesprzyja
osiągnięciucelu.Myślałem,żejużdochodziszdosiebie,alewidzę,
żetowciążwracaiciędręczy.Niechcętego…Pragnętwojego
uśmiechu,aniełez.Jużitakzbytwieleichwylałaś.Takieobsesyjne
myśliniesprzyjająprokreacji.Todelikatnesprawy,którewymagają
cierpliwościispokoju.Wkońcuzaświecidlanassłońce,alemusimy
zapomniećodeszczu.Wtedystaniesiętoszybciej,niżprzypuszczasz.
Chiarapokiwałajedyniegłową.Niewiedziałem,czymnie
słuchała,czymojesłowawogóledoniejdocierały.Dotejpory
miałemnadzieję,żejestzniąlepiej,żezałamanie,któreprzeszła
iktórezmusiłonasdowyprowadzkizSardyniidoRzymu,należy
doprzeszłości.Tymczasemwtejchwiliwróciłarozpacz,którejtak
bardzosiębałem.ZapewniłemChiarzegodnewarunkidożycia,byłem
gotówspełnićkażdyjejkaprysikażdązachciankę,dałemjej
maksimumochronyipoczuciabezpieczeństwa…Jednakonapożądała
tego,czegoniemogłemnaraziejejdać,bozależałotoodjejstanu
emocjonalnego.Mojażonaznówbyławrozsypce…
Jaswojążałobęukryłemgłębokonadniesercainiechciałem
doniejwracać,starającsięskupiaćnateraźniejszości.Mojaukochana
najwyraźniejnadalnieumiałaprzejśćnadtymdoporządkudziennego.
Przeklętaciotkabyłatoksyną,którazatruwałamnieiChiarę.Bałem
się,byktóregośdniatenjadnieprzelałczarygoryczy,bymniestracił
cierpliwości.NierazmiałemochotęrozkazaćPietrowi,bysprzątnął
Giulię.Alemimożezasługiwałanawszystko,conajgorsze,nie
mogłemtegozrobić.NienazywałemsięjużCandeloro,ale
podniesienierękinaosobę,wktórejżyłachpłynęłatasamakrew,nie
wchodziłowgrę.Honorbyłdlamnieważniejszy.Musiało
miwystarczyćto,jakilosjejzgotowałem.Zbytwielezłajużsię
