Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
grzebaćwziemi–plewić,nawozić,sadzićrośliny,więctraktowałam
tobardziejjakoplusprzemawiającyzakupnemtegomagicznego
miejsca.
Wokółpoukładanebyłypłaskie,szarekamienieoróżnychkształtach,
któretworzyłyścieżkęwiodącądobramygarażowej,umiejscowionej
podjednymzbalkonówzbrązowąbalustradą.Drzwibramygarażowej
składałysięzdwóchczęści,zamykanychnakłódkę,którepootwarciu
rozwierałysięniczymwrota.Wykonanebyłyzdrewnaobitego
równymideskamioczywiściewbrązieiswoimwyglądemkojarzyły
misięzboazerią,takmodnąwlatachosiemdziesiątych.
Samdombyłpiękny.Czerwonadachówka,któramimoupływulat
zachowałasięwnaprawdędobrymstanie,odbijałablaskpromieni
słonecznych,tworzącwokółbudynkuaurętajemniczościicudowną
poświatę.Całąścianęodstronyogrodupokrywałbluszcz,zasłaniający
dwadośćsporeokna,którychnabudynkubyłonaprawdędużo.
Wszystkiewbrązowychramach,takjakdrzwiwejściowe,copięknie
kontrastowałozjasnożółtąelewacją.
Mimotego,żedommiałjużswojelata,tozzewnątrzwyglądał
dobrze,cojakwiadomobyłokolejnymplusemisprawiało,żecoraz
bardziejbyłamnatak.
Dodrzwiwejściowychprowadziłyschody–zaledwietrzystopnie
wylanezbetonu,wktórymodbityzostałśladsporego,męskiegobuta.
Najprawdopodobniejktośsięzapomniałizrozpęduwdepnąłwświeżo
wylanązaprawę,zostawiającswójodcisknapamiątkę.Naddrzwiami
widniałjasnobrązowynapis,wykonanyzdrewnianychliter,który
brzmiał:„Gośćwdom,Bógwdom”.Spoglądałamnaniegodłuższą
chwilę,czytająckilkukrotnie.
–Cojest,Emmo?–zapytałRobert,widząc,jakbezmrugnięcia
okiemwpatrujęsięwcytat.
–Czyżbymieszkałtujakiśfanatykreligijny?–wymamrotałampod
nosem.
–Niewiem…Alemożemysięprzekonać.Podobacisiętu,
kochanie?–dopytywałsięzwyraźnąekscytacjąwgłosie.
Domwymagałremontuisporegonakładufinansowego,alebyło
wnimcośmagicznego–coś,comniedoniegoprzyciągało,inie
potrafiłamtegowżadensposóblogiczniewytłumaczyć.
