Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przechodzeniaodszczegółudoszczegółu,cojest
rozwiązaniemzupełnieróżnymodformyujęciacałości,
właściwejXVIIwiekowi.Wobustylachidzieowrażenie
jedności(wprzeciwieństwiedookresuprzedklasycznego,
któryjeszczenierozumiałtegopojęciawewłaściwym
sensie),jednakżewpierwszymwypadkuuzyskujesię
topoprzezharmonijnepowiązaniesamodzielnychczęści,
wdrugimzaśprzezsprowadzeniewszystkichszczegółów
lubpodporządkowanieichjednemumotywowi,który
mabezwzględniecharakterprzewodni.
5.Absolutnaiwzględnajasnośćprzedmiotu.Istnieje
pewnaprzeciwstawnośćbardzobliskapodobnejparze
przeciwstawnychpojęćwdziedzinielinearyzmu
imalarskości.Jestto:przedstawianierzeczytakimi,jakimi
sąujmowanepojedynczoizpunktuwidzeniawrażeń
plastyczno-dotykowych,orazprzedstawianierzeczy
wsposóbzjawiskowy,czylirównoznacznyzwidzeniem
ichwcałościiraczejzpominięciemjakościplastycznych.
Jestrzecząszczególną,żewiekXVIIdobrowolniezarzucił
ideałjasności,wykształconywdoskonałysposóbprzez
okresklasyczny;tensamideał,którywXVstuleciubył
jeszczeledwiewyczuwalny.Nieznaczyto,żezagubiono
wogólejasnośćprzedstawiania,cooznaczałoby
deprecjacjędziełasztuki,leczjasnośćmotywuprzestała
byćsamymdlasiebiecelemprzedstawienia;odformy
plastycznejniewymagasięjużprzedstawieniawpełni,
wystarczy,żedajewzrokowiistotnepunktyoparcia.
Kompozycja,światłoibarwaniestanowiąjużelementu,
któregojedynymzadaniemjestokreślaćformę,leczżyją
onewłasnymżyciem.Zachodząwypadki,żeczęściowe
przytłumienieabsolutnejjasnościdziełasztukizmierza
dowydobyciazniegoelementuwdzięku–pojawieniesię
jednak„względnej”jasnościjakowielkiej,wszystko
ogarniającejformyprzedstawieniowejzwiązanejestztym
okresemdziejówsztuki,wktórymwykształcasięrodzaj
widzeniarzeczywistościjakoogólnegozjawiska.Także
iwtymwypadku,gdybarokodstąpiłodideałówDürera
iRafaela,niemamowyojakościowychróżnicach,idzie
bowiemznowuozmianęorientacjiwzakresiewidzenia.
