Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
3.4.Cewkiindukcyjne
Tangenszastępczegokątastratnościjestrówny
61
tg
σ
z
=
ω
RC
z
z
=
ω
RC
r
+
ω
RC
1
rr
=
tg
σ
m
+
tg
σ
d
,
(3.10)
przyczym:tgσ
m
-współczynnikreprezentującystratywczęściachmetalowychkon-
densatora;tgσd-współczynnikstratwdielektryku.
3.4.Cewkiindukcyjne
Rozróżniasiędwazasadniczeukładycewekindukcyjnych:
1.
Układjednejcewki,którejparametremdominującymjestindukcyjnośćwłasnaL.
2.
Układdwóchceweksprzężonychmagnetycznie,którychgłównymparametrem,
opróczindukcyjnościwłasnychobydwucewek(odpowiednioL
1
iL
2
narysunku3.9),
jestindukcyjnośćwzajemna
M
=
kLL
12,
(3.11)
przyczymk-współczynniksprzężeniazależnyodwzajemnegousytuowaniacewek.
Cewkiindukcyjnemogąbyćbezrdzeniowe(powietrzne),wówczasmagnetowodem
dlastrumieniamagnetycznegowzbudzonegojestpowietrze,orazrdzenioweomagne-
towodziezmateriałuferromagnetycznego(otwartymlubzamkniętym).Użycierdze-
niaferromagnetycznegopowodujezwiększenieindukcyjnościwłasnej,awcewkach
sprzężonychmagnetycznie-zwiększenieindukcyjnościwzajemnej.Rdzeniecewek
indukcyjnychprzeznaczonychdopracyprzywielkichczęstotliwościachwykonujesię
zferrytów.Ferrytysątospiekitlenkówmetali(niklu,manganu,żelaza,kobaltu,ma-
gnezu,litu)odznaczającesiędużąprzenikalnościąmagnetyczną.
Rys.3.9.Układdwóchceweksprzężonychmagnetycznie
Wtradycyjnymwykonaniucewkiindukcyjnenawijasięjednowarstwowolubwie-
lowarstwowo.Mogąbyćonewykonanejako:cylindryczne,wśródktórychwyróżnia
sięcewkisolenoidalne,czyliomałejgrubościidużymstosunkudługościdośrednicy,
toroidalneipłaskie(rys.3.10).Przekrójcewkimożebyćkołowylubwieloboczny.
Obecniecewkiindukcyjnewykonujesięrównieżtechnikącienkowarstwową.
Uzwojeniaokształtachpokazanychnarysunku3.11nanosisięnaferrytowepłytkipod-
kładowe(izolowaneoduzwojeń).Cewkitakiemająniewielkiewartościindukcyjności
własnej(2;50PH).Cienkowarstwoweindukcyjnościwzajemneuzyskujesięzcewek
uformowanychwsąsiednichwarstwachpłytki.
