Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zamieramwbezruchu,zdłoniąkurczowościskającą
drewnianąłopatkę.Niereaguję.Całąuwagękoncentruję
nabrązowiejącymcieście.Liczysiętylkoto,
bywylądowało,apetyczniepachnąceichrupkie,
natalerzuNeli.Resztatoiluzja.Niecierpliwiepostukujący
kubeknastole,szybki,urywanyoddechTomka,
gwałtownieszamoczącesięwmojejpiersiserce.Resztą
zajmęsiępóźniej,gdynaleśnikzyskajużnowykształt,
aNelazaaprobujeśniadanie.Gdyodetchnęzulgą,
żeznówsięudało.
Jednakmójmążniemazamiarucierpliwieczekać,
ażdopełnięśniadaniowegorytuału.Odsuwakubektak
gwałtownie,żetenobijasięzbrzdękiemomiskę
zkonfiturami.Nelawyczuwanapięcie.Niemasobie
wtymrównych.Słyszę,żezaczynakręcićsięnaswoim
miejscu.Pochwilidobiegamniecichejęczenie
przerywanecichym,skomlącym:
–Australia,Australia…–dopominasię.
–Zaraz,kochanie…–uspokajam.
–Słyszysz?!–Ostrygłosmojegomężawpychasię
pomiędzynasze,mójłagodny,Nelicichy,proszący,
naswójsposóbniecierpliwy.Zagłuszanas.Zmusza,
abyśmyzamilkłyiwysłuchały,comadopowiedzenia.
Ajaniechcę.Niechcętegosłuchać.Anisłyszeć.Jakaś
cząstkamnieprzeczuwa,żeniespodobamisię,czego
madośćmójmąż.–Słyszysz,comówię?Mamtego
dosyć!Tokoniec!
WmilczeniuprzerzucampanaAustralijczykanadrugą
stronęiprzyklepujęłopatką.Zupełniejakbymchciała
pokrzepiającopoklepaćkogośporamieniu.Uspokójsię.
Będziedobrze.Zarazsięupieczesz,awtedyprzełożęcię
naporcelanowytalerzykiudekorujękleksemdomowej
konfituryztruskawek.Amożewoliszśliwkowepowidła?
Mojateściowarobicudownepowidłazowocówwęgierki
rosnącejwogrodziezadomem.Niebiańskie.
Fantastyczne.Jeślichcesz,posmarujęcięśliwkowymi
