Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dorosłychwie,żewprzypadkudziecikaraniedziała.Życzyłabymsobie,abybyłatoprawda.Dopókijednak
rzeczywistośćwyglądatak,jakwygląda,pozostajejeszczewieledozrobienia.Moimmarzeniemjest
zaprowadzeniepokojunaświeciepoprzezzaprowadzaniegowdomachiszkołach.Kiedyzaczniemytraktować
dziecizgodnościąiszacunkiemorazuczyćjewartościowychumiejętnościżyciowych,dziękiktórymstanąsię
dobrymiludźmi,samezacznądbaćopokójnaświecie.
Niektóreksiążkizostałynapisanezmyśląorodzicach,inneonauczycielach.Tanapisanajestdlajednych
idrugich,ponieważ:
•zarównodlarodziców,jakidlanauczycielizałożeniasątakiesame.Jedynąróżnicęstanowikontekst,
wjakimsąstosowane.Wielunauczycielijestrodzicami,którzypragnąwykorzystywaćtezasadynietylko
wszkole,lecztakżewdomu;
•porozumienieiwspółpracapomiędzydomemiszkołąpolepszasię,kiedyrodziceinauczycielestosują
tesamelubpodobnemetody,pomagającdzieciomisobienawzajemwpozytywnysposób.
Zasadypozytywnejdyscyplinymożnaporównaćdoukładankizłożonejzwielukawałków–koncepcji.Trudno
jestdostrzeccałyobraz,dopókinieułożysięwiększegofragmentu.Czasemjednopojęcie,gdyniejestpołączone
zinnym,niemawiększegosensu.
Kilkaelementówukładanki:
Zrozumienieczterechcelówniewłaściwegozachowania
Uprzejmośćistanowczośćjednocześnie
Wzajemnyszacunek
Błędyjakookazjadonauki
Poczuciewspólnoty,czyliodpowiedzialnośćspołeczna
Spotkaniarodzinneiklasowe
Angażowaniedzieciwrozwiązywanieproblemów
Zachęta
Jeślicośniedziała,prawdopodobniebrakujejakiegośelementu–sprawdźto.Rozwiązywanieproblemówmoże
niebyćskuteczne,jeślidoroślilubdziecinierozumieją,żebłędysąwspaniałąokazjądonauki.Spotkaniarodzinne
lubklasowemogąnieprzynosićpożądanegorezultatu,dopókiuczestniczącewnichosobynienaucząsię
wzajemnegoszacunkuiniewezmąnasiebiepewnejdozyspołecznejodpowiedzialności.
Nadmiernauprzejmośćbezstanowczościmożeprowadzićdonadmiernejsurowości.Czasamitrzebazatrzymać
sięwpółkroku,nachwilęzapomniećonieodpowiednimzachowaniudzieckaiuzdrowićrelację.Uzdrowienie
polegamiędzyinnyminastosowaniuzachęty,którausuwamotywacjędonieodpowiedniegozachowania,choćnie
zajmujesięnimbezpośrednio.Czasemmożesięwydawać,żezachętaniedziała,dopókiniezrozumiesię
przekonaństojącychzabłędnymicelami.
Książkapełnajestprzykładówskutecznegowykorzystaniapozytywnejdyscyplinywdomachiszkołach.Kiedy
zrozumieszzasady,zdrowyrozsądekiintuicjapomogącizastosowaćjewcodziennymżyciu.Tysiącerodziców
inauczycielipomagająsobiewzajemniewpoznawaniutejmetody,organizującgrupyedukacjirodzicielskieji/lub
nauczycielskiej.Wtychgrupachniktniejestekspertem.Każdyopowiadaopopełnionychprzezsiebiebłędach
iwtensposóbwspomagaprocesnauki.Wszyscywiemy,zjakąłatwościądostrzegasiębłędyinnychiich
potencjalnepomysłowerozwiązania.Natomiastosobisteproblemymająładunekemocjonalny,zpowoduktórego
łatwostracićperspektywęizdrowyrozsądek.Wgrupachwsparciarodziceinauczycieleuświadamiająsobie,żeto,
zczymsięmierzą,niejestniczymwyjątkowymiżeniktniejestidealny.Uczestnicytychgrupczęstobardzo
podobniereagują:„Cozaulga.Niejestemjedynąosobą,któradoświadczatakiejfrustracji!”.Czujemysięlepiej,
kiedyuświadamiamysobie,żejedziemynajednymwózku.
Wgrupachedukacjinawetfacylitatorzyniesąekspertami.Natympolegaichsiłaiskuteczność.Wszyscy
sąrówni,niktniemagotowychrozwiązań,alewszyscymająpomysły.Liderlubliderzygrupysąodpowiedzialni
zazadawaniepytańipilnowaniestrukturyspotkania,niezadostarczanieodpowiedzi.Jeśligrupaniezna
odpowiedzi,zawszemożnaichposzukaćwniniejszejksiążce.
Dodatkizawierająwskazówkidotyczącefacylitacjigrupedukacji.Zespółmożeliczyćoddwóchdodziesięciu
uczestników.Większaliczbaosóbtomniejokazjidoosobistegozaangażowania.Zadaniemuczestnikówjest
