Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Warto,jaksądzę,skorzystaćztejmożliwości,dopełniając(nie
zastępując)podręcznikowy,awięcwistociepsychologiczno-
socjologicznywymiarobecnościosóbzniepełnosprawnością
intelektualnąwdyskursiepedagogicznym,obrazemzaczerpniętym
zliteraturypięknej.
Trójdzielnastrukturaniniejszejpracywynikazarównozwymogów
interdyscyplinarnegooglądupodjętychproblemów,jakikoncepcji
metodologicznej,codoktórejchciałbympoczynićkilkauwag.Przezcały
tekstprzewijająsięzagadnieniazwiązanezhermeneutyką,którejwalory
jakopodstawowejmetodybadańwhumanistyce,staramsięwywieść
nietylkozjejfilozoficzno-filologicznychkorzeni,aletakżezjejbliskich
związkówzpedagogikązorientowanąhumanistycznie,opierającąswoje
dociekanianaodkrywaniu,rozumieniuiwykorzystaniuzasobówkultury.
Ztegowzględu,
arsinterpretandi
,jakdawniejnazywanohermeneutykę,
stałasięnaturalnymwyboremmetodybadawczej,gdywgręwchodziła
socjopedagogicznaanaliza,interpretacjaiaplikacjautworówliteratury
pięknej.Jednocześniekorzystałemzteoretycznychwymiarów
hermeneutyki,kluczowejwopisiekategoriidialogu,(po)rozumieniaczy
Innego.Wtymprzypadkujednakhermeneutykamusiałazostać
skonfrontowanazustaleniamiheterologii(filozofiiInnego),
cojednocześniesprawiło,żeosobnerozważaniapoświęciłemwskazaniu
różnicmiędzymetodologicznymiteoriotwórczympotencjałem
hermeneutyki.Zkoleiheterologiaokazałasięwartościowym
kontekstem,zarównoteoretycznym,jakiinterpretacyjnym,sytuacji
antyhermeneutycznych,awięcodrzucenia,niezrozumieniaiwkońcu
tragicznejdezintegracji.Dopoznawczychwalorówhermeneutyki
powróciłemwrozdzialeostatnim,wykorzystująckategorięaplikacji,
awięcodniesieniawywiedzionychzlekturysensówdoegzystencjalnej
sytuacjiczytającego.Odpowiedziałemzatemnajpierwsamsobie,jak
rozumiemjakopedagogspecjalnyipolonista,zosobistym,życiowym
izawodowymdoświadczeniem,fikcyjnehistoriebohaterów
zniepełnosprawnościąintelektualną,iwjakisposóbmogęzestawić
indywidualnerozumienieorazaktualne,wmoimmniemaniu,problemy
pedagogikiosóbzniepełnosprawnościąintelektualną.
Zewzględunapotrzebęposługiwaniasięwczęścimetodologicznej,
drugiejwkolejności,rozbudowanąizróżnicowanąterminologią,
wywiedzionązobszarówteoretycznychpedagogikispecjalnej,
hermeneutyki,heterologiiiliteraturoznawstwa,pierwszaczęść
prezentowanegoopracowaniapoświęconazostaławłaśnierozważaniom
przybliżającymczytelnikowipojęciazwymienionychdyscyplin.Składa
sięonazdwóchrozdziałów.Wpierwszymznichukazanazostała
wielokontekstowośćzagadnieńzwiązanychzniepełnosprawnością
intelektualną,zeszczególnymuwzględnieniem,zarysowanychjuż
wewstępie,problemówsemantycznychimplikowanychprzez
nozologicznązależnośćterminologiipedagogikispecjalnej.Prezentując
wdalszejczęścikonteksthistorycznyniepełnosprawnościintelektualnej,
skupiłemsięnarelacjachszaleństwaiidiotyzmuwramach
kształtowaniasięnowożytnejpsychiatrii,awrazzniąpedagogikiosób
